ის დაიღალა აღარ სურს ყოფნა
გამოიფიტა ჩაუქრა სხივი

ყოველმა სითბომ აზრი დაკარგა
რისთვის არს უკვე თივითონღა იცის?

ადრე უყვარდა ცხოვრება მშვიდი
უყვარდა ყველა ვინც კი ენახა

იგი ტკბებოდა ლამაზი წლებით
ლამაზი ქალით მას ის უყვარდა

ყოველი ღამე იყო ლამაზი
დღესავით მშვიდი და უსასრულო

მისი ცხოვრება თქვენ რომ გენახათ
იყო ნანატრი და საუცხოო

მაგრამ გათენდა ერთ დღესაც უცებ
საშინელ ამბავს იგი ემსხვერპლა

ყოველი წამი მისთვის გრძელდება
მარად და მარად აღარ სრულდება

მან ის დაკარგა რაც მას უყვარდა
ძლიერ საშინლად საძაგლად მაგრად

მას ის აღარ აქვს რა აცოცხლებდა
ძალას მატებდა და აცხოვრებდა

იგი დანებდა აღარ სურს სცადოს
კალმის აღება მას აღარ უნდა

რითმა გაექცა ვერ დაიჭირა
დადევნებაც კი აღარ სძალუძსა

ცრემლები მოსდის ვეღარ ჩერდება
ფიქრიც კი ზარავს თუ რა მოხდება

მომავალი ხომ ფერად-ფერადი
მის თვალწინ მუდამ ასე ეკიდა

ახლა არ იცის რა გააკეთოს
ყოველი წამი მისთვის ძნელია

სანთლის შუქზე ბნელ ოთახში ზის
და ეს მისთვის ხომ დასასრულია!