ძაან შორია.. მტკივა ფეხები,
უკვე ასფალტსაც ვეღარ ვეხები,
გამომელია მე ცდის ხერხები,
ხომ ხედავ ვცდილობ, არ მეხერხები..

სულში ბნელია.. გულში ქაოსი..
სიარულისგან ისე დავოსდი,
იცი, შენ იყავ ჩემი სამშობლო,
რომ არ მიგეღე, ჰოდა, გავოსდი..

გადავიფარე თავზე ფაფახი,
მერე ვადიდე სხვისი ალლაჰი,
თუმც რაღა სხვისი, ახლა ჩემია,
ძველ მეს აღარა შემორჩენია..

გადადი შვლებში, გაინავარდე,
არსად უკრეფენ წასულებს ვარდებს,
თუ შენც დანებდი, რაღა გამოდის?!
თუ მზე დავბნელდი, მთვარევ, ამოდი..

გააბრდღვიალე ჩვენი სამყარო,
კარგად იქნები ჩემო პატარავ,
რისთვის ვილაყბო, რაღად დაგღალო,
ჩვენს გრძნობას ბნელში ნუღარ ატარებ...

❤️❤️❤️❤️❤️

ჩემსავით ხარ როგორც ჩანს ტკბილო...ასე ვარ მეც ხომ ხედავ რა იშვიათად ვტვირთავ სიახლეებს და თან როგორ შევამცირე კუპლეტების სიხშირეც...დავრჩით ასე...