ღრმა შინაარსს ესწრაფვოდა,
სად წავიდაა.. რა გაექცაა..
ლამაზი და კოხტა ლექსი,
ასორტად რომ გადაექცაა..

რა სჯობია ლამაზ ლექსებს,
სტროფი სტროფს რომ გადაებას,
თანაც როგორ ლექსებს მერე,
ცხელ-ცხელს.. ახალ ნაპაემნარს..

ოხშივარი ასდით ტუჩებს,
ეკიდებათ ჯერაც თრობა,
ვერ გავიგეე.. რად ასწორებს
ამ მომენტში ღმერთის გმობა?!

რომ ღმერთია სიყვარული,
რაღას ეტრფი უიმისოდ,
რა პონტია, შეყვარებულს,
რომ უწოდო უსინდისო..

მაგ გულში რომ ღმერთი სახლობს,
თუნდაც როცა ირგვლივ ბნელა,
განა არ გსურს, იქვე, ახლო..
გრძნობით თრობა ნელა ნელა?!

ვერ ვიგუე რაღაც ლექსის,
მინაწერი, შურის დარად,
თვით სიყვარულს ჩირქი სცხო და
გულში დანა გაუყარა..

გამოსულხარ აივანზე
ახლაც, ისე იღიმები,
თორი გეცვას თითქოს ტანზე,
დააცვდება ლექსს კბილები..

მაგრამ ჩემი ღმერთი ყველგან,
ყველაფერში ჩუმათ სახლობს,
დატკბი, როცა გინდა, მაგრამ
მეტად ხელი აღარ ახლო..

“შენი ღმერთი” მეც კი მიყვარს,
უიმისოდ მეც ვერ გავძლებ,
მანვე იცის მე ეს გრძნობა
როგორ ძლიერ შევიყვარე.
ის გამიგებს და მიხვდება
ამ ლექსში რაც ვიგულისხმე,
მაპატიებს, რომ ეს ბიჭი
სულზე მეტად შევიყვარე.

იიი ჩაქრი შენა

ეჰ ჩამქრალი ვარ

ბატარეა როცა ჯდება, მას ცვლიან. შენც იმავეს გირჩევ.
დამიჯერე, ვიცი რაოდენ რთულია, მაგრამ ადამიანიც იმიტომ ხარ რომ შეძლო

❤️❤️❤️

Dzalian momwons sheni leqsebi ❤️❤️❤️

მადლობააა ❤️❤️ ძალიან გამახარე ❤️❤️❤️