ასე იქცევიან.. როცა წასვლა უნდათ ქალებს..
ცრემლიანი თვალით ჩუმად მოგიჯდება გვერდით..
უკეთესი ხარო ჩემზე.. წადი.. აღარ გაგაწამებ,
ამას ისე გეტყვის გსურდეს, არაფერი გეთქმის..

ყველა იფიცება თვალით ჯერ უნახავ გრძნობას,
ასე წამდაუწუმ გულში დაგინთებენ იმედს,
შეგიყვარდება და პირში გჩრიან მეგობრობას,
თუკი გაუწყრები სხვასთან გეძახიან უზრდელს..

სული რად მინდოდა, როცა აქ, ჩემს გვერდით მყავდი,
აღარ ღამდებოდა როცა ვუცქერდი შენს სახეს,
რაც დრო გადიოდა მეტად სხვების სუნად ყარდი,
შენს ნახვას კი არა ხსნისას ვნატრულობდი სახელს..

მხოლოდ ის მინდოდა რომ შენც ყოფილიყავ ჩემი,
ყველა მეგობარზე, ყველა გასართობზე მეტად,
ჩემი ერთგულება თურმე ბორკილია ჩემი,
ბევრი გელოდა და.. დროს ვერ ვატარებდით ერთად..

რაც კი გამაჩნია ყველაფერი იყო შენი,
და ბედს რა ვუყო რომ ახლა ყარიბი ვარ ტურფავ,
გულით დავატარებ შენს ხატს ბნელში შემორჩენილს,
მერე რა ვუყოთ რომ ახლა სხვისი ხარ და დუმხარ...

თურმე სიყვარული სადღაც საგიჟეთში მოკვდა,
ახლა მოდაშია სახლი, მანქანა და ფული,
არც ერთი გამაჩნდა და ვერც შევიძინე, ვწუხვარ,
ჰოდა ვინც ეგ შეძლო, იმას მიაბარე გული..

.. მე გელოდებოდი და ვერ დაუჯერე თვალებს,
მზისფერ მახარობელს დილით რომ არავინ მოჰყვა,
ასე იქცევიან როცა არ უყვარხართ ქალებს...
ისე გყვარებივარ, როგორც მოხვედი და მოხვალ...

როცა მე თვეობით უხმოდ ვუტრიალე ქუჩებს,
შენი სურნელით რომ ვაგლახ უღმრთოდ იყო სველი,
სხვა მოეფერება ბავშვივით გაბუტულ ტუჩებს,
რომ შენც ქალი იყავ, მხოლოდ ეგ ნუგეში მშველის..

ლექსი წავიკითხე, მუზა მომეძალა ძლიერ,
არრა დამეწერა მგონი კომენტარში ჯობდა,
რომ დღეს არ ვენდობი ტურფა ლამაზმანის იერს,
იცი?! თავის დროზე ლექსსში გაიქცევა მოდად...

ისევ ყველას შემადარე,
სხვებთან გამაიგივე,
სხვამ რაც უნდა დაიფიცოს,
ერთ ქვაბში რად მოგვხარშე?

არც კარგობას დაგაბრალებ,
არც ტყუილზე დავიფიცებ,
თუ ბოლომდე არ შევიგრძნობ,
სიყვარულს არ შეგფიცებ.

არც მოსვას დაგაყვედრებდი,
არც წასვლას ვახსენებდი,
მაგრამ ცალმხრივმა გრძნობებმა
ჩამომაჭრეს მე ფრთები.

ჩემი მხრიდან რომ მიიღე,
გრძნობად ლავა, ვულკანი,
რა იქნება შენც დაგენთო,
სულ პატარა ბუხარი.

რა ადვილად ლაპარაკობ,
სიტყვებია ვერცხლი,
რით დამენთო იმ ბუხარში,
პაწაწინა ცეცხლი?!

რით გამეთბე ცივ ზამთარში
გაყინული შორიდან?
სახე მაინც დამანახე
თუკი გულს არ მომიტან,

რა ლამაზი ლექსი იყო,
მთელი სული ჩავდე,
და არ ნებავს ჩემს ქალბატონს
თურმე სხვებს რომ გავდეს..

თუ არ გინდა შენ სხვა იყო,
ჯერ ის სხვანი წარხოცე,
დარდიანი გამათბე და
გაგიჟებულს მაკოცე..

ვიხტუნავოთ ასკინკილა
შემოდგომის წვიმაში,
დავითვალოთ ფურუსულა,
აყვავებულ ხილნარში,

ცელქობა და ორთავ სხვები,
გავატაროთ შუტკაში,
თუ არ გინდა არ შემომყვე
ქალო მერე ბუტკაში..

რო ღუღუნებ ფოცხვერივით,
დაამტვრიე სათითე,
ხედავ უცებ, თან რა ლექსად,
ძველი შუტკაც გავჩითე..

dzalian kargi iyo. momewona <3 ase gaagrdzele

მადლობა დიდი ❤️