ზოგს ვგონივარ ბოროტი, ზოგს ვგონივარ კეთილი,
ზოგიერთს კი მე ვგონივარ მთვრალი და დაბრედილი.
ზოგს აქ მე გიჟი ვგონივარ, ზოგს კი მელანქოლიკი.
და ეს ლექსი არის ჩემი გიჟური ნარკოტიკი.

ზოგისთვის ვარ საცოდავი და ჩემზე აქვთ მოყოლილი,
მე ხომ ფეხებზე თქვენი აზრი მოგონილი..
არ მოგწონვართ? ნუ გექნებათ ჩემი შეცვლის იმედი,
რადგან ჭეშმარიტებამდე თქვენს გარეშეც მივედი.

ზოგისთვის ვარ სიყვარული, ზოგისთვის კი სიძულვილი,
ზოგს კი არად მივაჩნივარ, ვერ მოიკლა თვის წყურვილი.
ზოგისთვის ვარ საშინელი, უსაშველო პოეტი
და აქ სწორედ მე მათ გამო, კიდევ ერთხელ მოვედი.