როდესაც მუზა ჩამოიფრენს
მოფარფატე პეპელასავით,
უნდა იმარჯვო, უმალ უნდა დაიჭირო;
დაისვა ხელზე, თავი დაიმშვენო. . .

თორემ სწრაფად დაფრინავს,
წაფარფატდება და ვეღარ მოძებნი;

როდესაც მუზა გეწვევა,
კარი ფართოდ უნდა გაუღო,
რბილ სავარძელში ჩააბრძანო,
ჩაი მიართვა, ან კოქტეილი. . .

სცადე, ესაუბრო,
იყავი ცნობისმოყვარე, დაუსვი კითხვები. . .
და იქნებ დაგდოს პატივი და პასუხი გაგცეს;
და ეს პასუხი კარგად დაიმახსოვრე;
ფურცელზე გადაიტანე და გულისპირში შეინახე;

და როდესაც მუზა მოგინახულებს,
მოეხვიე, გულში ჩაიკარი;
ის შეიძლება ცივად შეგხვდეს,
არ გეწყინოს, ის ხომ მუზაა!

და თუნდაც ნამცეცი სითბო მისგან
კოცონს დაანთებს. . .

ის შორს არ მიდის, სადღაც აქვეა,
გვითვალთვალებს კიდეც, როცა სხვა საქმე,
არაფერი აქვს;

ამ თვალთვალის დროს მხოლოდ ხანდახან,
(ან სულაც ერთხელ ცხოვრების მანძილზე)
წყნარ ღამეში, როცა სიჩუმეს არარსი არღვევს,
შეიძლება ყურთან ახლოს
თბილი სუნთქვა იგრძნო. . .

სუნთქვა, როგორც სიო - სალბუნი,
შენი და სხვათა სულებისათვის. . .