მაპატიე,რომ გატკინე გული,
მაპატიე,თავს რომ არ გრძნობ კარგად,
ახლა ვხვდები რა ყოფილა რთული,
მაპატიე,მეც განვიცდი ამას,

მაპატიე,რომ დაგყვები ფიქრად,
იმისთვის,რომ ძალას გაცლი ხოლმე,
იმისთვის,რომ წუხდები და დინჯად
მაინც დგახარ და არ კარგავ ღონეს,

იცი? ახლა მეც ვწუხდები მეტად,
ვერ ვიცილებ ფიქრებსა და ვეღარ,
ვეღარ ვტკბები რამეთი და ვხედავ
ნაცრისფერ და სევდიან ცხოვრებას,

მე არ გრძნობით ვიღვიძებ და ვცხოვრობ,
არ მინდა და ძალით მაინც ვცოცხლობ,
არაფერი დამრჩენია კარგი,ვხვდები,
კარგს მოჰყვება სამწუხარო ბოლო,

ვგრძნობ,რომ ვძლიერდები ამით,
ჩემს თავს ძალას ვატან თითქოს,
არ დანებდე,იცხოვრე შენ რამით,
რეალობას აზრი ჰქონდეს ვითომ,

ბოდიშს გიხდი,გაგრძნობინე ცუდი,
იმისთვის,რომ შეგახვედრე ტანჯვას,
ახლა ვხვდები,რა ყოფილა რთული,
მაპატიე,მეც განვიცდი ამას.


არის მომენტები,როდესაც უნებლიედ გვიწევს ვინმესთვის სულიერი ტკივილის მიყენება, რის გამოც თავადაც დიდად ვწუხდებით და ვგმობთ საკუთარ თავს. ვცდილობთ საკუთარი თავის დასჯას და განცდილი ემოციების გაზიარებასაც, რომელიც ჩემს შემთხვევაში ამ ლექსის შექმნის მიზეზი გახდა.