შემოდგომის ფიფქები განა ვინმეს გინახავთ?
გაყინული გულია,ჩვენ რომ ჩუმად ვინახავთ.
და სწორედ მის ნაფლეთებს ვხედავთ ციდან ზამთარში
წვეთად მოდის წვიმის დროს, ან და ჭექად ავდარში...

და ვინ დათვლის იმ ცრემლებს ყველას,რაც ამ ფიფქშია
ვინ დააღწევს თავს სევდას,ნუთუ ძალა ფიქრშია...
უღიმღამო,უმიზნო და უმზეო დღეები
გადის ასე წუთები,საათები,თვეები...

სად ვეძიოთ იმედი,ბიძგი,გამოსავალი?
გამოჩნდება მზის სხივი ერთხელ ამოსავალი,
ამ გაყინულ გულებში ახლა სევდა არ წყდება
მზე გამოვა,გათბება,მეტჯერ აღარ გატყდება...