ვფიქრობ და არვიცი რამინდა
თითქოს და უკვე მკვდარივარ
უსიყვარულოდ დავდივარ
თითქოს და უკვე გვამივარ

მკვდარი უსულოდ ქცეული
მოხეტიალე ეული
რომელმაც დაიზეპირა
მთელი თბილისის ქუჩბი

საკუთარ ფიქრებთან დარჩენილს
თავში ათასი აზრია
გულ გატეხილი ჭაბუკი
იმედის მოლოდინშია

რომ დადგება ნანატრი წუთი
და წარსულიც აწმყოდ იქცევა
მე არმაქვს ძალა რომ ავიტანო
ან შევებრძოლო და დავამარცხო

რომ დავივიწყო წარსულის დარდი
და ყველა ფიქრი ქარს გავატანო
წარსულში დარჩეს ყვეა ის წყენა
ყველა დარდი და იმედ გაცრუება

მაგრამ რაც ძალზედ საკვირველია
მეის მაცოცხლებს და ძალას მაძლევს
მაბედნიერებს და იმედს მაძლევს
მაგრამ არმინდა არა ის ხომ ასეთ მტკინვეულია

ვფიქრობ და არვიცი რამინდა
თითქოს და უკვე მკვდარივარ
უსიყვარულოდ დავდივარ
თითქოს და უკვე გვამივარ