ამ ღამის სიჩუმე ლანდებად დამყვება,
გული ამ სიჩუმეს ყოველთვის აჰყვება.
ალბათ შენი ცქერით თვალები დათვრება,
თვალებიც გრძნობებთან ერთად შენ დაგრჩება.

მივდივარ, მიმაფრენს მე ეიფორია,
მე ხომ შენი მსგავსი სხვა ვერ მიპოვია.
შენ ერთადერთი ხარ, ღმერთი და წმინდანი,
მე შენზე ვგიჟდები და ალბათ მიცანი.

თურმე სულ შემთხვევით მე სევდა მომგვრია,
ქალაქი ხომ მკვდრების „ლამაზი“ მორგია.
მოდი ჩვენ წავიდეთ გრძნობათა ტყეებში,
შენი ადგილი ხომ არს სამოთხეებში.

მენატრება, მენატრება მე დღეს შენი დანახვა
ჩემმა გულმა ეს გრძნობები ამ ლექსებში ასახა.
მე ვერ ვამბობ სულ ყველაფერს ისე როგორც სხვა,
მაგრამ მე ხომ შენზე ვაფრენ და ხარ ჩემი ხსნა.

მე მიყვარხარ და მაგიჟებს შენი ნაზი სურნელი,
იცი?! მე ხომ შენთან ყოფნას გამუდმებით, სულ ველი.
მე ხომ შენი ჩახუტება სიკვდილამდე მწყურია,
რადგან შენთან, ჩემო თბილო, უფრო საამურია.