მომენატრა დაიკო, მე დღეს შენი დანახვა.
არ მსურს მე შენს გარეშე ლექსებად გარდასახვა.
როგორ, როგორ მომენატრე, შენ ხარ ჩემი პატარა,
ისევ, მხოლოდ შენზე ფიქრმა მე ზღვა შემომატარა.
არ მინდა მე მხოლოდ ის, რომ შენ დაკგარგო მარიამ,
მიყვარხარ და მენატრები შენ, დაიკო, ძალიან.

ლოდინის ამ ტალღამ ხომ მე დამამხო მიწაზე,
ახლა მე რომ შემეძლოს, აგიყვანდი მყინვარზე.
ბევრი ხალხის ბევრი აზრი უარვყავი, მოვკალი,
ალბათ, ალბათ დაიკო, ხარ ცხოვრების ბორბალი.
უსაშველოდ მენატრები ჩემო, ჩემო კარგო.
რაც მინდა ის არის, რომ შენ არასდროს იდარდო.
იცოდე, რომ მიყვარხარ და არ დაგტოვებ მარტო.