ემოციების ზღვა აღარ ღელავს
და ჰორიზონტზე მოსჩანს სიბერე
მეხამუშება რომ რიგიანად
განვლილი წლები ვერ შევიფერე.

სევდა თუხთუხებს გულის სიღრმეში
და სინანულის მორევში ვტოკავ
ელვაზე სწრაფად კრთება სიმშვიდე
მინაპირდება და ვეღარ ვთოკავ.

დრო გადათელილ ოცნებებს მტვერავს
და ნიავდება ნიავი ქარში
ჯერ არ მივსულვარ ნაოჭებამდე
და არც ჭაღარა გამოკრთის თმაში.

მაგრამ მე უკვე მერწყმის სიბერე
უკმარისობის შეგრძნებით პყრობილს
არვიცი ხატვა ასე რითმებით
მე ჩემსას მაინც დავხატავ პროფილს.

დავხატავ თრთოლვით მწუხარების ჟამს
ჩავიძირები ფერთა გამაში
ჩამოღვენთილი სანთლების ალზე
დამისრულდება ბედთან თამაში.