დავრჩი მარტო!

მზე ამოვიდა ცის კამარაზე,
ყვავილმა გაშალა ყლორტები, გახარების ნიშნად,
შენი ლანდი მოსჩანს ჩემს ფანჯარაზე,
თითქოს გამიღიმა სიყვარულის ნიშნად.

შეშინებული მივედი ფანჯრის რაფასთან,
წვიმას მისი ლანდი წაუშლია,
მისი ღიმილი ჩემს გულში დაფასდა,
წავიდა, გაფრინდა, თითქოს ანგელოზივით ფრთები გაუშლია.

დავრჩი მარტო, მაგრამ მისი ლანდი სულ თან მსდევდა,
დავრჩი მარტო, მაგრამ არაფრის არ მეშინოდა,
მასზე ფიქრი მოსვენებას არ მაძლევდა,
დავრჩი მარტო, მაგრამ არაფრის არ მეშინოდა.

⚫ნიკა შეყილაძე