ფიქრებმა მოიტანა ღელვა...
ღამეს ნაცრისფერი დაჰკრავს,
ფიფქებმა გადაფარეს სევდა
ფიფქებმა გადაფარეს განცდა.
თოვლის ფანტელები თითქოს,
ნაზად შემოიჭრნენ სულში,
გული გაყინული ერთ დროს
ახლა ამუშავდა რიტმში.
არა,სულ არმინდა შენთან
მე ხომ ახლა ასე მომწონს,
არ მიგატოვებო შენ თქვი
არც მე მიგატოვებ ჩემო!
ოღონდ მეტს ნურაფერს მომთხოვ,
ახლა აღარ მძალმიძს მეტი
შენი თვალები და ჩემი
მუქია ყორნისფერი!
რითმებს გასჩენიათ ბზარი,
სულში გაზაფხული დგება,
ფიფქებო არ წახვიდეთ ჩემგან!
ფიფქებო ნუ დამტოვებთ კენტად!