მუზა გამექცა სადღაც უკვალოდ,
ვერ მოვუყარე სიტყვებს მე თავი,
ვეძებე ბევრი ვეძებე მაგრამ,
ვერ მივაკვლიე დაკარგულს კვალი.

არც პოეტი ვარ და არც მწერალი,
სიტყვებს ვუთავსებ ერთმანეთს მხოლოდ,
ვერ გავაოცე ჩემი მკითხველი,
და სულ დავკარგე ბოლოს და ბოლოს...

ბედნიერებას ვერ-ვის ვანიჭებ,
არსად მელიან არსად მაქებენ,
ასე ყოფილა ეხლა გავიგე,
რომ უცხოს მუდამ მეტად აქებენ....

ჩემს ყველა ლექსში, ყოველი სიტყვა,
ხო ჩემს გაქცეულ მუზას ეკუთვნის,
ყველა თვითონ ქმნის თავის ცხოვრებას,
და უბედობას თვითონ ენდურის....!!!

არც პოეტი ვარ და არც მწერალი,
მე ჩემი ბედის ვარ მიმდევარი,
მუზა გაიქცა სადღაც წაიქცა,
მე არ გავხდები მუზის მდევარი.....!!!!