მე ბათუმში გაჩენილი მოკვდავი ვარ ერთი ვიღაც.
სხვას ბევრია ჩემნაირი ბუნებით და აღნაგობით.
ლექსის წერა მიყვარს და მე მეხმარება კიდე წვიმაც.
წვიმა,ჭექა ქუხილის და თეთრი თოვლის თამადობით.

მზესაც დიდი სიყვარულით მოვიხსენებ ჩემ ლექსებში.
მასზე დიდი სითბოს წყარო მე სხვა არსად მეგულება.
სხვანაირად რანაირად  არ აფასო ვინც გაცოცხლებს.
რომ ათენებს ჩენთან ერთად მთვარის მიყვარს ერთგულება.

ღელის  ჩხრიალს მანქანების ჩუმ ქალაქში ჩქარა შრიალს.
ერთნაირად ისმენს გული სხვანაირად სიამოვნებს,
თოლიების და შაშვების გალობა კი გამთენიას
კაცის გონებას და ყურებს ერთნაირად დაამონებს.

მე მოკვდავი გაჩენილი
ამ ბათუმის ჰარმონიას.
ზღვის ტალღების და ზღვის სუნის
ყოველ დილით მზიარები,
მიყვარს ჩემი საქართველო,
მინდორ-ველით მთა ველიან
მაგრამ ბათუმს შეუძლია მომიშუშოს იარები