სტოკჰოლმის სინდრომის მეოტე ნაწილს როფის დადეებთ?გელოდენით მოუთმენლად

როგორც კი დავასრულებ. ჯერ 7 თავია მარტო.

გელით მოუთმენლად. იმეფია დიდხანს არ გვალოდინებთ ვე რა

გთხოვთ დადეთ მეორე ნაწილი.

საკმაოდ ბევრი მკითხველი გელოდებათ

ყველა თქვენ ისტორიას ველოდებით ვერა

ამ დღეებში დავდებ, ცოტა მაინც გადავხედო. ისედაც მეპარება შეცდომები. მეორე ნაწილი კი დასრულდა, მაგრამ ამბავი მაინც ვერ დავასრულე. და მესამე ნაწილიც მომიწევს.

მესამე ნაწილის ლოდინი ალბათ 2 წელი მოგვიწევს. რა არის ასეთი დაუმთავრებელი, ჯერ გაგრძელება არ გინფოდათ ახლა ვეღარ ასრულებთ. ჩამოყალიბდით.

ქალბატონო რატომ მატერორებთ? რას მერჩით? აღარ წაიკითხოთ და ნუ მოიშლით ნერვებს ლოდინით

ბოდიშით თუ ასე გაიგეთ. მე სხვა რამე ვიგულისხმე. რა ტერორი. ვაი

აბა როგორ გავიგო? რამდენჯერმე გასაგებად გითხარით და მაინც ასე აგრესიულად მწერთ. რას ქვია ჩამოვყალიბდე? მე თქვენი პატარა ბავშვი ვარ? არ გადავხედო რა დავწერე? იმისთვის რომ ვიღაცას მოცდა არ სურს, დავახეთქო ასე პირდაპირ და საყვედურებს ვინ მიიღებს შემდეგ შეცდომებზე? ან წერა მასე ადვილია? მეტი საქმე არ მაქვს? ოჯახი არ მყავს თუ სამსახური არ მაქვს? ცოტა იფიქრეთ ხოლმე. გაგრძელება რომ არ მინდოდა და მკითხველის ხათრით გავაგრძელე ასეთი საყვედური მეკუთვნის? ეს ბოლო პასუხია ჩემგან და პატივისცემა გამოვხატოთ ერთმანეთისადმი თუ შეიძლება მკითხველებმაც და ავტორებმაც. არავინ არაა ვალდებული, არც მე წერის და არც თქვენ კითხვის. თუ ასე არ გსიამოვნებთ და ნერვებს გიშლით , ნებისმიერი რამით, არ წაიკითხოთ. არც მე დამაკლდება რამე ,არც თქვენ

კარგით დიდი მადლობა. ადამიანური პასუხია თქვენგანმწერალო

ქალბატონო დამანებეთ რა თავი ადამიანურად ხომ შეიძლება? მწერლები არიან ბიბლიოთეკების თაროებზე, მე არ ვარ მწერალი.

კარგით ვე რა ნუ ნერვიულობთ, ბოდიშით თუ რამე ცუდად გაიგეთ. ვაფასებდი თქვენ ისტორიებს და თქვენ ნაშრომს და ახალაც. წარმატებებს გისურვებთ. აღარ შეგაწუხებთ