შენი მელოდია სულს რომ ეხამება
ტირის და გადმოსცემს ამ ტანჯვას სიმებით
სიმები დაკარგულ ცხოვრებას ემსგავსება
ცხოვრება გარბის ვით თავად რითმები

დაკარგულ მელოდიას ქუჩაში დავეძებდი
ღამით, შუაღამეს, ყმუილით, გოდებით
შენ კი მიმატოვე თავად იპოვეო
მიდი იპოვეო რითმებიც სიმებიც

უაზროდ ვარახუნებ კლავიშებს ამ ღამეში
უაზროდ ვუყვები ჩემს დარდებს ამ სიმებს
იქნებ დავიბრუნო იქნებ ვიპოვოთქო
მაგრამ არსად ჩანან მუზები შუაღამეს

და მე ისევ ვცდილობ იმის გამოცნობას
თუ რა დამაბრუნებს კვლავ შენს ცხოვრებაში
მაგრამ არაფერი არ ღირს რომ დაკარგო
არც ეს სიმები და არც ის კლავიშები

ი.ტაბატაძე