ახალს წელს ისევ ველი შენს სიტყვებს,
შენ გელი ისევ,
შენს ჩანაფიქრებს.
თორმეტზე გადასულ ნაისრალ ხილვებს
ვითვლი და ისევ
შენ ჩაგიფიქრებ.
ახალს წელს ისევ გელი შენ, ისევ…
ვხედავ შენს ჩრდილებს,
მათ კი მე მივსდევ.
ვიცი, რომ კითხულობ ჩემს გულში ფიქრებს,
რომლებსაც ამინდი
ამსგავსებს ფიფქებს.
შენს მხარზე დაცემულ უფერულ ფიფქებს,
ჩემი ფიქრის ზღვრებს,
ყვავილნარს, მინდვრებს,
როცა უყურებ და უსვამ კითხვებს,
როცა ეხები, ეს ჩემთან გიშვებს.
მე ეს შეხება მიფანტავს ნისლებს,
გაჩენილ წვიმებს
და საშიშ ჭიებს.
ამიტომ ისევ შენ ჩაგიფიქრებ,
როცა ისარი
ახალ წელს იწყებს.