ჰეი ვაჟკაცნო მგლის ჯიშისავ. რად ჩამოჰყარე ყურები? რად ხრი თავ-მუხლსა წინაშე, ტურებს ცბიერსა მშიშარსა?!
ადექ აიღიე ხმალიო აკებ-დაკეპე ხროვაი რომელიც გართმევს მგლის ჯიშსა თორო გახდები მონაი მტრისა და შენი შიშისა.

არ გაბედო და არა სთქვა ნუთუ აზრი აქვს ბრძოლასა?!
ნუ დაივიწყებ წინაპარს რა გააკეთა შენთვისა.
მადლობა უთხარ იმისთვის შენ რომ ასეთად გაგზარდეს, ისინიც მგლისანი იყვნენ სიმამაცითა სავსენი და არ უხრიდნენ თავსაო ურჯულოთ და მეტურესაო.
ადექ ოხერო გაიღვიძ!
რად შემოგპყრია მტრის შიში, შენ ხომ არა ხარ მშიშარა როგორც ისინი მტრისანი?!

გაიარ-გამოიარა, იქვე სანთელი დაუნთო წინაპართ თავგანწირულსა.
მადლობა გადაუხადა თავისუფლების ქონისთვის,
ღმერთს სთხოვა მიმყოფ ნათელში წინაპარიო ჩემიო, შენი მონა და ერთგული, სამშობლოსათვის ტანჯულსა.
მეც მათი ვარ და მომეც მე, რწმენა, იმედი უტეხი
დავიცავ ჩემსას რწმენასა რაც ჩემთვის მოგიციაო
თავს გავწირავ და არ დავთმობ შენი შვილი და ხან ურჩი.

მორჩა ლაპარაკს ღმერთთანა აღუსდგა რწმენა იმედი, შეიგრძნო სიხარული და გაჰყვირა მთიდან ხროვვასა

" ჰეი ვაჟკანცო მგლისანო მოიმაგრ მუხლი მგლისასი
წინ გველის აღმართ-დაღმართი სიკვდილი სახელოვანი.
ღმერთი არს ჩვენთან იმედით რომ არ ვღალატობთ რწმენასა და წინაპარსა ჩვენსასას მეგობარს ღმრთისას ჩვენსასას.

ადგნენ გასწიეს მტრისაკენ არ დაელოდნენ მშიშრადა, რწმენა იმედი თან გაჰყვათ ურყევ-უტეხი მგლის მსგავსად.
შემოიქნიეს ხმალი და დასჯერდნენ გამარჯვებასა.
შესწირეს ღმერთსა მადლობა გადარჩენისა-რწმენისა , სიცოცხლისა და ქვეყნისა.