მაპატიე, თუ შემიყვარდი, სუსტი აღმოვჩნდი...
მაპატიე, რომ ვერც კი მივხვდი, ისე დავმარცხდი,
მუდამ გრძნობების ანტაგონისტს, სულის წიაღში
შემიღე კარი... გაყინულ გულზე შემეხე და ლაქად დამაჩნდი...

მაპატიე, თუ ვერ გაგიგე უხმო ალერსი,
თუკი აღმოვჩნდი არა მარტო შენს მზერაში, არამედ გულშიც...
მე კი მეგონე ილუზია, ოცნების ქარი...
მეგონე მხოლოდ სიზმარი და ხელი გკარი...

მაგრამ, თუ კი პირიქით, მეგობრული შენი იერი
გავაზვიადე და ამერია გრძნობების მწკრივი,
კვლავ მაპატიე, თუ მომეჩვენა, რომ მე ვიყავი
შენი თვალების ანარეკლის მთავარი გმირი...