მინდა დავიკარგო,მოვწყდე რეალობას,
მინდა ჩავიკეტო ჩემს ფანტაზიაში,
მინდა ჩამეძინოს და ზღაპარში გავჩნდე,
დავტოვო ტკივილი სადღაც შორს,წყვდიადში.
არაფერი არ ვარ,წასასვლელი არ მაქვს,
დასაკარგიც ალბათ არა გამაჩნია,
მინდა ჩამოვრეცხო ყველა შავი ლაქა,
რაც ჩემმა სიცოცხლემ ჩემს სულს დააჩნია.
უაზროდ დავდივარ,თავგზააბნეული,
აღარავინ არ მყავს,არც არავინ მყავდა,
ჩემთვის დავჯდებოდი სიბნელის კუთხეში,
რომელიც სიჩუმით ალბათ ჩემს გულს გავდა.
დავრჩი მეოცნებედ,უშნო მოგონებად,
ალბათ დედამიწას ტვირთადვე ვექეცი,
მე ზღაპარი მინდა სიხარულით სავსე,
რადგან ტკივილს აქაც ვერსად გავექეცი.
გამოვცარიელდი,ფიქრიც გამეფანტა,
არც არაფერი დევს ასეთ ქმნილებაში,
განა ვერ მიცანით?ახლაც მარტოს მტოვებთ?..
მე ხომ გოგონა ვარ სითბოს ძიებაში.