ნუ დამიძახებ, თორემ ხომ იცი,
წამს მოვალ შენთან.
ნუ მომწერ წერილს,
ნუ გამიხშირებ კვლავ გულის ფეთქვას.
ნუ ფიქრობ ჩემზე,
ხომ იცი რომ ვხვდები მაშინვე.
ნუ დაბრუნდები...
მომავალი მარტოც მაშინებს.
ნუ მეტყვი სიტყვებს,
რაც გულში გაქვს დღემდე უთქმელი.
ნუ ამბობ: _დღემდე
მახსოვს მისი თმების სურნელი.
ნუ დამიძახებ გაზაფხულზე
ვარდის საკრეფად.
ისიც მეყოფა უშენოდ რომ
წლებიც გაჩერდა.
ნუღარ ამირევ წარსულის წლებს
და ნურც მომავალს.
ამ ქვეყანაზე სამუდამო
მგზავრი ხომ არ ვარ?!
ნუ ფიქრობ ჩემზე,
ნუ მომიჭერ სევდის მარწუხებს,
მაკმარე ძველი ტკივილები,
კვლავ რომ მაწუხებს!