,,ჩაგჩურჩულე’’
ჩაგჩურჩულე-
"შემო, გვაწვიმს"
და გაკოცე
ყელთან, მხართან,
მერე ლტოლვა შემოგაცვი,
წამოწითლდი, გაგიხარდა.
ჩვენ ვიდექით გრილ წვიმაში,
სულ სველები,
ცის ქვეშ, ერთხანს,
გვირილები გქონდა თმაში,
წელზე ჩემი მკლავი გერტყა.
ქარმა ირგვლივ მიმოშალა,
ხის ფოთლები, როგორც კარტი,
ჩვენ ვისხედით სახლში მშრალად,
მერე, თურმე შეგიყვარდი.
"ყვავილების ქოხი"



დილის შვიდი საათი იქნებოდა, დარეკა-სახლთან ვდგავარო
არ მიკითხავს,რატომ იდგა.
არც ის მიფიქრია,რომ ცუდად იყო და დახმარება სჭირდებოდა.
კიბეებზე ნახევრად დახუჭული თვალებით ჩავირბინე.
ქარი იყო,
ნაწვიმარი და ძირს ჩამოყრილი ფოთლები.
არაფერი,ისე ამოგიარეო.
მართლა არაფერი უთქვამს, მოვიდა ასე უბრალოდ,
ჩამეხუტა და წავიდა.