პოეტებს თვითმკვლელობა ეპატიებათ!

მე პოეტის ცოლი ვარ, ის - სევდიანი გოგონას ქმარი. ჩვენ სამი შვილი გვყავს: სიგიჟე, მარტოობა და სიჩუმე. როდესაც ჩემი ქმარი უხმოდ მაკოცებს თითებზე, მერე ოთახში იკეტება, მტვრიან იატაკზე გულაღმა წამოწვება და ლურჯ ჭერს უყურებს. მე ამ დროს უბრალოდ ვდგავარ