ნანტრი ბედნიერება... (2)

არ იცოდა სად წასულიყო, არც ფული ქონდა არც ტანსაცმელი, წესიერი ადამიანივით რო ეარა, მერე ერთმა აზრმა გაუელვა და სახლისკენ დაიძრა, უკვე ფეხები ტკიოდა ამდენი სიარულისგან თუმცა ეგ ვის ადარდებდა, ფიქრობდა სახლში არავინ იქნებოდა,

ნანატრი ბედნიერება...

საავადმყოფოს კარი სიმწრით მიიჯახუნა და გააფთრებული დაუყვა კიბეებს, ტანზე ჯერ კიდევ სისხლიანი ჯინსი და თეთრი "უკვე წითელი" ზედა ეცვა, სახე კი სახეზე საშინლად იტო დალურჯებული და დასისხლიანებული, თუმცა ეს ვის აინტერესება, მიდიოდა და არ იცოდა სად,