ერთხელ პარიზში ( თავი V )
ღამით სასეირნოდ დავაპირეთ წასვლა , ნატაშკას დასაძახებლად ავედი და შინ არ დამხვდა ... მე და ტომასი წავედით , ღამით ისეთი ლამაზია ეიფელი განათებული , შიგნით შევედით კაფეში , ყველაფერი ისეთი ძვირი იყო , ერთ ფინჯან ყავაში 50 ფრანკი გადაიხადა, სულ 500ერთხელ პარიზში ( თავი IV )
გათენდა.თვალები ძლივს გავახილე , თავი საშინლად მტკიოდა - ნატაშკააააააააა ,,, ნატაშკააააააა სად წავიდა ნეტა ეს გოგო , ძლივს ავდექი , ის არსად ჩანდა , დავიწკე იმაზე ფიქრი თუ რა მოხდა გუშინ არაფერი მახსოვდა , ვერაფრით გავიხსენე გუშIნ ნატაშკა დაბრუნდაერთხელ პარიზში ( თავი III )
იმ დღის შემდეგ ტომასი აღარ გამოჩენილა , ძალიან მოწყენილი ვიყავი , ვწუხდი , რა არ ვიფიქრე , მაგრამ გონზე ვერ მოვდიოდი რატომ მიმატოვა , შეიძლება მეც მორიგი გოგო ვეგონე ვისთანაც გართობა უნდოდა ... ნატაშკას ჩემს წუხილს არ ვაგრძნობინებდი და ვინიღბებოდი ,ერთხელ პარიზში ( თავი II )
გათენდა. ძაან მოწყენილობა იყო და გადავწყვიტე Facebook-ზე შევსულიყავი , ჩემი ბავშვობის მეგობარს ჰქონდა ესეთი პოსტი " Traveling To France " , დამაინტერესა მართალი იყო თუ არა და შევეხმიანე მითხრა რომ ორ საათში იქნებოდა პარიზში ისე გამიხარდა მისამართიერთხელ პარიზში ( თავი I )
- "უკაცრავად ფრანგული არვიცი" მივუგე ინგლისურად - "ინებეთ გასაღები" გამიმეორა ინგლისურად. მეც გამოვართვი და გასაღებს დავხედე , მასზე ეკიდა პატარა თეთრი ქაღალდი რომელსაც ეწერა "64" , მივხდი რომ ეს ოთახის ნომერიი იყო და ძალიან გამიხარდა რადგან ისტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.