სისიხლიანი მთვარე წიგნი პიველი პროლოგი

ვგრძნობდი მას ჩემს გულში ვგრძნობდი როგორ ზეიმობდა გამარჟვებას ბოროტად იცინოდა დდა ბოლო ხმით ჩამძახოდოა -ხომ ხედავ მაინც გავიმარჟვე არაფერი გამოგივიდა ახლა ვეღარაფერს გააკეთებ შენი სხეული ჩემია და მათაც ისევე მოვკლავ როგორც შენს სულს ცოტა ხანში