გიორგი საჯაია ,, მთვარე- ძაღლიშვილი"

მთვარე - ძაღლიშვილი, ისე გაიტურა,თითქოს კვალში ედგა ღამის ტარანტული.წასვლა გამიგია, მაგრამ - პოეტურად!არის მიტოვებაც, მაგრამ - გალანტური!ბოლო სიგარეტიც ყავას შევუხამე(სადღაც უნდა მეგდოს კიდევ, ორი ღერი).წერა შემიძლია მხოლოდ შუაღამით... სხვა დროს არ