არ შემიძლია ვიცხოვრო ისე, როგორც ცხოვრობენ,
ნორმალურობა სისხლში უჯდებათ, სიგიჟეს გმობენ
სიყვარულს სიტყვით ხოტბას ასხამენ, ქმედებით კლავენ
არ შემიძლია ვიცხოვრო ისე, როგორც ცხოვრობენ.

არ შემიძლია, დედა წავბილწო, მერე ჩავიკრა გულთ
არ შემიძლია, დრო გამოვფიტო, მისი გაფლანგვა მძულს,
წარსულის ნაპრალს არც ედებიან, დროს მიაპობენ რთულს
ოცნებებს ფუჭად ასამარებენ, ოცნებებს არნახულს.

გიჟად ნაბადებს, გიჟად დამმარხავთ, ვერც კი აღგიქვამთ,
ნორმალურობა უფრთოდ განვაგდე, არ გგავართ - გითქვამთ,
მსგავსი ცხოვრება, თუ შეგიძლიათ მეტყვით, რა ღირდა?
როცა ბოლო გზას მიაყენებთ თავს, სულ ბოლო გზიდან.

არ შემიძლია, არ შემიძლია უგულოდ ფრენა
არ შემიძლია ამ უსნეულო ქვეყანად რჩენა,
სიგიჟე თან მდევს, როგორც ძაღლს ცოფი, ვერაფერს ვიზამ
სიცოცხლის უნარს გადავურჩები, სიგიჟეს ვფიცავ.

არ შემიძლია ღვინით თრობა და შარში გახვევა,
არ შემიძლია ყურება „ჩემი“ სხვას რომ მიყვება,
არ შემიძლია, ხელი დავარტყა კაცს უსამართლოდ
ქალს მითუმეტეს, არ შემიძლია თავს ვუღალატო.

არ შემიძლია გავთელო ვინმე, თუკი მას უჭირს
თუ ვერაფრით ვშველი, მივალ და ვეტყვი - გამაგრდი - სულ ჭრის
არ შემიძლია ტრაბახი იმით, რაც გამაჩნია
თავისი კვალი ამ უტყვმა დრომ მეც დამამჩნია.

არ შემიძლია რამეზე ვთქვა, რომ არ შემიძლია
საქმეს მივიყვან ბოლომდე მაინც, ვერ დამიშლიან
მე ვერ ვიცხოვრებ მშვიდ გარემოში, როგორც ცხოვრობთ თქვენ
ნორმალურობა უსასრულოდ ვერ შეიცვლის ფორმებს.
ე.მ.