სიყვარული აისიდან დაისამდე (1)
ბებია ბებო გთხოვ გთხოვ მოყევი ძალიან გთხოვ კიდე ერთხელ გვიამბე,დედა კარგი მოუყევი დააწყნარე რა ხომ იცი რომ უყვართ შენი ისტორიები კარგით კარგით დავიწყებ ყურადღებით მისმინეთ და არ შემაწყვეტინოთ -1862წელი იყო ჩემი ოჯახი წარმოშობით ინგლისითან მდებარე პატარა ქალაქიდან იყო რომლის შესახებაც შესაძლოა ბევრმა არ იცის მეინვილი მშვენიერი ადგილი იყო საცხოვრებლად აქაური პეიზაჟები დაუვიწყარი იყო ჩვენ ვაინჰაუსები ამ ქალაქის დამმარსებლებთა გვარების მცირე რიგებში შევდიოდით ჩვენი რეზიდენცია ცენტრალური შესასვლელის მოშირებით წყანრ ადგილში იყო ახლოს ტბა გვქონდა და დიდი ბაღი გვერტყა “ეჰ ბაღი” იქ დაიწყო ყველაფერი,მაგრამ ახლა სხვა რა ეს ვყვები ჩემი ოჯახი როგორც უკვე ვთქვი არისტოკრატული წარმოშობის გახლდათ მყავდა და ირინ ჟოზე ვაინჰაუსი და ძმა ლუი ლეონარდ ვაინჰაუსი ჩვენი ერთად ერთი აღმზრდელი დედა სელინ ჯორჯია ლუსია ვაინჰაუსი იყო .მამაჩემი მაიკლ ვაინჰაუსი მალარიას შეჰყვა მე როგორც მისი პირველი ქალიშვილი მისი საყვარელი ბავშვი ვიყავი ის ყოველთვის მეუბნებოდა: ესტერ მარი ლუიზა შენ ძლიერი გოგო ხარ ყოველთვის მიჰყევი ოცნებას არასდროს დანებდე და არ მისცე არავის საშვალება გმართოს და ის გაგკეთებინოს რაც არ გინდა .სიცოცხლის ბოლო წუთებშიც კი ამას მიმეორებდა და მისი ცრემლებით სავსე თვალებს უგრძნობად ვერ შეხედავდი მას სჯეროდა ჩემი და ცხოვრების მიზნად დავისახე რომ მამის იმედები არ გამეცრუა.მამის გარდაცვალების შემდეგ ქვრივი დედაჩემი ყველანაირად ცდილობდა მიეთხოვებინა ქალიშვილები მის თვალში მყოფ ღირსეული მამაკაცისათვის მა არასდროს მოსწონდა ჩემი არჩევანი და არასდროს ითვალისწინებდა ჩემს აზრს ასე გავატარე ცხოვრების სამი წელი მეჯლისებზე და არისტოკრატულ შეკრებებზე სიარულში .ჩემი გული მუდამ ეკუთვნოდა ერთადერთს ჩვენი დამლაგებლის ვაჟს მებაღე ენდრიუს ,სიმპათია ცალმხრივი არ იყო მისი ოჯახი დიდი ხანი მუშაობდა ჩვენს რეზიდენციაში შეიძლება ითქვას ერთად გავიზარდეთ ენდრიუს ჰყავდა და ევანჯელინა ის ჩემი მოსამსახურე და ახალო მეგობარი იყო ენდრიუს დედა კი ლიანა რეზიდენციის დამლაგებელი გახლდათ . ბავშობიდანვე მის მიმართ გრძნობები მქონდა მაგრამ ჩვენ შორის ძალიან დიდი კედელი იდგა ვერასდროს ვიფიქრებდი ვინმეს გამო ამხელა რისკზე თუ წავიდოდი მაგრამ მამის სიტყვები მუდამ მამხნევებდა.მე და ენდრიუ ერთმანეთს ფარულად ვხვდებოდით რეზიდენციის უკან მდებარე ბაღში როდესაც საათი ზუსტად 6სზე სამ ზარს დაჰკრავდა ერთმანეთს ვეგებებოდით ჩამოვჯდებოდით ახლად გაკრეჭილ ბალახზე და ერთად ვუყურებდით მზის მშვენიერ ჩასვლას ჩემი რომანტიული საიდუმლოების შესახებ მხოლოდ ერთმა ადამიანმა იცოდა და ისიც ჩემმა საუკეთესო მეგობარმა საბრინა როზალეტა მენდელსონმა ის ჩემი მესაიდუმლე და უახლოესი ადამიანი იყო,მხოლოდ მას ესმოდა ჩემი .საკუთარი დის წინ არ ვიყავი ასეთი გულახდილი როგორც მასთან ,ირინას ვერ ვენდობოდი რადგანაც მეორე წუთს ყველაფერი დედას ეცოდინებოდა ეს კი ჩემთვის მიუღებელი იყო დედა გაგებისთანავე დაითხოვდა ენდრიუს ოჯახს ,შეარცხვენდა ყველას წინაშე ,ენდრიუს მოაკვლევინებდა და მე კი სასწრაფოთ გამათხოვებდა ამ გარემომებებმა დამაშორა ოჯახს ნელნელა უფრო და უფროჩაკეტილი ვხდებოდი მხოლოდ ენდრიუს თან ვგრძნობდი თავსთავისუფლად მისი მხურვალე კოცნა თავს მსოფლიოში ერთად ერთ ქალად მაგრძნობინებდა მისი ფაქიზი ტუჩები ჩემსას ეხებოდნენ ხელები ნაზად მეალერსბოდნენ მასთან გატარებული ყოველი წუთი ჩემთვის ნეტარება იყო. ჩვენთან სახლში დიდ დარბაზში თვეში ერთხელ ქალაქის დამაარსებელთა კრება ტარდებოდა ხოლმე აქ ხდებოდა ქალაქის ბნელი საიდუმლოებების გამჟღავნება და ამ ყველაფრის ქალაქის მკვიდრთაგან დამალვა ,როგორც ყოველთვის ამ კრებას ვაინჰაუსების წარმომადგენელი უძღვებოდა როგორც პატვცემული გვარის შთამომავალი ,მამის გარდაცვალების შემდეგ კრებას დედა უძღვებოდა სხდომის სხვა მონაწილეებს ეს არ მოწონდათ და ამას დიდი აურზაური მოჰყვა დედა ამ საპატიო ადგილს არ ტოვებდა რადგანაც არ სურდა ტრადიცია დარღვეულიყო და სხვა გვარს ჰქონოდა ამხელა ძალაუფლება,ქალაქის მაღალი საზოგადოების სხვა წარმომადგენლებმა მოითხოვეს ან ჩემი მცირეწლოვანი ძმა დასწრებოდა კრებას ან დედა წასულიყო და არანაკლებ ცნობილი გვარის წარმომადგენელი გამასპინძლებოდა დანარჩენებს დედა დასთანხმდა მათ რადგანაც უმამაკაცო ოჯახს დასაყრდნობი კედელი არ აქვს სანამ პატარა ვაჟი გაიზრდება .ეს ცვლილებები კი დედას აზრით მას ში მამაკაცს მალე გააღვიძებდა .სანამ ოჯახში ასეთი დრამა სუფევდა დროს ტყუილად არ ვკარგავდი და ენდრიუს ყოველდღე ვხვდებოდი სახლში გვიან ვბრუნდებოდი ,ჩემები ვერ ამჩნევდნენ ჩემს დაგვიანებებს და მათ თვალში დიდად აღარ ვხვდებოდი.ენდრიუ დღითიდღე უფრო მეტად მიყვარდებოდა სიყვარული დროთა განმავლობაში წყევლაში გადაიზარდა რადგანაც ჩვენი ბედნიერების უკან ბნელი საიდუმლოებები იმალებოდა. |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.