დრო უკან არ ბრუნდება!
ძალიან დიდი ხნის წინ როდესაც 8 წლის ვიყავი სრულიად შემთხვევით, ჩემდა უნებურად დავინახე,.. ის ისეთი იყო დანახვისთანავე შემიყვარდა.. მან ჩემი ცხოვრება სრულიად შეცვალა ერთად ბედნიერები ვიყავით, მეგონა ჩვენზე ბედნიერი წყვილი დედამიწაზე არ არსებობდა, ერთმანეთისთვის ყელაფერი ვიყავით მაგრამ ჩვენი ბედნიერება დიდხანს არ გაგრძელებულა, რამოდენიმე წლის შემდეგ ის სრულიად შეიცვალა ის აღარ იყო ის ვინც მე შევიყვარე რამდენიმე წლის უკან, როდესაც ჩემს გვერდით დგებოდა მე ვერ ვგრძნობდი მის სიახოვეს და იმ განცდებს როგორც ადრე იყო.არვიცოდი როგორ ამომეგდო ჩემი პატარა გულიდან ეს დიდი სიყვარული და სხვა ქალაქში გადავედი საცხოვრებლად იმედი მქონდა სიშორე მას დამავიწყებდა მაგრამ უიმედოდ როგორც არუნდა მეცადა მისი დავიწყება მით უფრო მახსენდებოდა ის ბედნიერი წუთები რომლებიც მის გვერდით გავატარე.აი როდესაც თითქოს დავივიწყე ის ისევ გამოჩნდა და ჩამისახა იმედი, ჩვენ ისევ ერთი მთლიანობა გავხდით როგორც ადრე.მისი ჩახუტება მისი მოფერება მე მაბედნიერებდა და სიცოცხლის აზრს მაძლევდა.როგორც ყოველთვის ჩემი ბედნიერება დიდხანს არ გაგრძელებულა! სახლში დაბრუნებისას ვხედავ საწოლზე კონვერტს წარწერით „ანას“ გახარებულმა კონვერტი გავხსენი და წერილის კითხვა დავიწყე
„ გამარჯობა ანა! მინდა ერთი ორი სიტყვით აგიხსნა ჩემი მდგომარეობა. რამოდენიმე თვის წინ ექიმებმა დასკვნა გააკეთეს და აღმომიჩინეს მწვავე ლეიკემია, ვიცი ეს ადრე უნდა მეთქვა შენთვის სიმართლე მაგრამ ვერ გავბედე, ვეცადე შენი დავიწყება და შენთან შორს ყოფნა მაგრამ არაფერი გამომივიდა, ბოდიში ჩემო ანგელოზო, ბოდიში რო ასე ძალიან გატკინე გული, ბოდიში რო არ ვარ შენს გვერდით ახლა, ბოდიში ყველაფრისთვის და იმედია ოდესღაც მაოატიებ. ვიცი ახლა ზიხარ და შენი ლამაზი თვალებიდან მწარე ცრემლები მოედინება, ვიცი რო ვერ დამივიწყებ ასე იოლად მაგრამ მინდა რაღაც გთხოვო და იმედია ჩემს ბოლო თხოვნას ამისრულებ! მინდა ბედნიერი იყო, მინდა ისევ დავინახო შენს სახეზე ღიმილი მართალია შენს გვერდით არ ვიქნები მაგრამ მე ვიგრძნობ! როდესაც მარტო დარჩები ან რამის შეგეშინდება არასდროს დაგავიწყდეს მე შენს გვერდით ვარ და ყოველთვის მანდ ვიქნები, მიყვარხარ!“
იცით ამ წერილის კითხვისას რადემემართა? არიცით და იმედია ამას არასდროს გაიგებთ, ყველაზე და ყველაფერზე მტკინვეულია როდესაც შენთვის ყველაზე საყვარელი ადამიანი მიდის შენგან შორს და იცი ის არასდროს დაბრუნდება. იცით მე ის არასდროს დამავიწყდება, არმინდა მის გარეშე ცხოვრება. თუ ეს სიმართლეა და ჩემი ცხოვრების ერთადერთი აზრი ცოცხალი აღარ არის, ჩემს სიცოცხლესაც აღარაქვს აზრი!....