25სექტემბერი დაუვიწყარი დღე ჩემს ცხოვრებაში გვინდოდა დავხედროდით მაგრამ ვერ მოვასწარით შორიდან დავინახეთ თუ არა გავიქეცოთ ერთმანეთს შევასკდით ვეხუტებოდით ვღმუოდით ვყვიროდით ვხტუნავდით ამით გამოვხატავდით მონატრებას,სიყვარულს ვხვდებოდით როგორ გვაკლდა ერთმანეთი რამდენი რამე შეუძლია მანძილს კილომეტრებს როგორი ძნელი ყოფილა ადამიანის მონატრება რო ჩავეხუტე საერთოდ დამავიწყდა ყველა და ყველაფერი არადამიანურ ხმებს გამოვცემდი დამავიწყდა რომ ქუჩაში ვიყავით როცა დავინახე იქ დამთავრდა ყველაფერი მეგონა დედამიწაზე მარტო ჩვენ ორნი ვიყავით ხელს ვერ ვუშვებდი მეგონა გაქრებოდა არ მინდოდა ხელი გამეშვა თვალი დამეხუჭა რომ გამქრალიყო მეტკინებოდა მეტკინებოდა ზუსტად ისე როგორც მაშინ აქ რომ არიყო ერთმანეთს დიდი მანძილო რო გვაშორებდა და სწორედ იმ ღმუილით გამოვხატავდი ტკივილს მონატრებას ყველა იმ გრძნომას 2015 წლის 25 სექტემბერს მივხვდი თუ რაოდენ მნიშვნელოვანი იყო ის, მივხვდი მივხვდი რომ ჩემი ნაწილი გამხდარიყო ზოგჯერ მანძილი კიარ აშორებს ადამიანებს არამედ აძლიერებს ურთიერთობას იცოდეთ მეგობრება ამ ქვეყანაზე მეგობარზე დიდი საჩუქარი ღვთისგან არარსებობს!!! 25.09.15