უღმერთოდ უყვარხარ.
თითქოს ახლა უნდა შემოვიდეს და მითხრას, „რიჩხინ სკოლაში არ იყავი? ასე ადრე რატო გამოგიშვეს? არ გინდა უკან დაბრუნდე? ან ეგ ღრიალი გამორთო“ მეკი ისევ ვუმეორებ ,რომ ამ ღრიალს როკი ქვია და ეს ჩემთვის ყვეაზე ძვირფასია . ის იცინის და გარეთ გადის, არაფერს მეუბნება. მედა ის ისევ ვჩხუბობთ და ვთხოვ საკუთარ სახლში იმბრძანებლოს. მას, ყელში ამოდის ჩემი თავხედობა და მეუბნება „მე ბიძაჩემს ეგრე არ ველაპარაკები თუ გინდა კითხე“. ის დგება და ამჯერად უკვე სამუდამოდ მიდის ... მიდის ისე ,რომ ბოდიშის მოხდასაც ვერ ვასწრებ. ველოდები როდის შემოვა ... ველოდები და ის ჯინაზე არ შემოდის, მსჯის ჩემი თავხედობისთვის ცდილობს უფრო დამტანჯოს. მანდ დამსაჯა თავისი ისკვდილით ... უკვე გიანი იყო, როდესაც ვთხოვე მხოლოდ ჩემთვის იცოცხლეთქო... უკვე ის თავის სხეულს აგარ ეკუთვნოდა... მახსენდება სკოლიდან დაბრუნებულს როგორ თბილად მექცეოდა მინდოდა „ბი“ ისევ ფეხზე წამომდგარიყო და ეთქვა „რიჩხინ“ მოხვედი? კიდევ მაგ ღრიალს უსმენ ?“ ან გათიშე მაგ საშინელი სიმღერა ( “skillet” “bon jovi”) . ისევ მინდოდა ჩემი სიტყვები მოესმინა „„ბი“ეს ჩემთვის ხომ ჰაერივითაა თუ არ მოგწონს შენ ნუ მოუსმენ, ან გადი“... ის ,ახლა მხოლოდ სიზმრებში მოდის ჩემთან და მოწყენილია. მე კი , ისევ ერთ კითხვას ვუსვამ““ ბი“ რატომ დამსაჯე ასე?“ ის იცინის და იქიდანაცც მიდის .... მიდის სამუდამოდ... სიზმრიდანაც ქრება..... ბი იცი შენ „რიჩხის“ უღმერთოდ უყვარხარ. |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
