სარკე
გათენდა დამძიმებული თვალები ნელა და გაჭირვებით გავახილე ოთახი ძირფესვიანად მოვათვალიერე როგორც არასდროს ისე იყო დალაგებული ეს დედას დამსახურებაა გავიფიქრე გულში წუხელ ისეთი გვიან მოვედი ვერც კი შევამჩნიე არა და წარმომიდგენია რა დიდი გულით მელოდა და აინტერესებდა ჩემი რეაქცია ყოველთვის აწუხებს დედას ჩემი უემოციობა არა და ქეთი სრულიად განსხვავდება ჩემგან ვდერ შეგვატყობთ თუ დედმამიშვილები ვართ ის ყოველთვის ჩემს პატარა გოგოდ დარჩება რომლიც თმას მხოლოდ მე მავარცხნინებდა.......
ამ ფიქრების შემდეგ საწოლიდან წამოვიწიე საათს გავხედე 7 გამხდარიყო გამახსენდა სამსახური და უხალისოდ დავეშვი საწოლში და დედაჩემის გაკრახმალებული თეთრეულის სუნი :ესეც გამოუცვლია წავიბუტბუტე. ნებივრობა მეყო წამოვუძახე ჩემს, თავს და საწოლიდან ავდექი . ტანსაცმელი ჩავიცვი და სააბაზანოში გავბარბაცდი როცა გამოვედი სარკეში ჩემდა უნებურად ჩავიხედე შევკრთი ჩემმა ლანდმა შემაშინა ლოყებ ჩაცვენილი გამხდარი ნინა ვიყავი რომელსაც დედის შექებაც კი დაავიწყდა ვინ იცის როგორ მელიდა ჩემი თავის ძღით ავივსე ასე როგორ დამღალა სამსახურმა რომ ოჯახისთვისაც კი აღარ დამრჩა დრო გადაღლილი ძალა გამოცლილი უსუსური ვიდექი სარკის წინ და სარკისნაწილებად დამსხვრება მინდოდა არ მსურდა ჩამეხედა თვალებში ნამდვილი ნინასთვის გული გამალებით მიცემდა თვალებს სწრაფად ვახამხამებდი შეცვლა მინდოდა ყველაფრის ჩემი ცხოვრების წარსულის მამა მინდოდა რომელიც გვერდში დამიდგებოდა მეც დედასაც და ქეთისაც იქნებ მერე აღარ მეგრძნო ეს სიცარიელე რასაც ახლა ვებრძოდი ჩემი სხეულის ყველა ნაწილში ?! მამა აკლდა ჩემს სრულ ბედნიერებას? მხოლოდ მამა მჭირდებოდა? და ამოვიდოდი ამ ჭაობიდან რომელიც ნელ ნელა მკლავდა !! გაბრაზებული ვიყავი ძალიან გაბრაზებული ჩემს თავზე სამყაროზე ღმერთზე რომ ასე გამწირა მაგრამ რატომ ღმერთზე რატომ მაინც და მაინც ღმერთზე იქნებ მე ვარ დამნაშავე მარტო მე სამყარო და ღმერთი არაფერ შიუაშია იქნებ მე დავიღალე მე გავხდი ასეთი პესიმისტი?!! საათს დავხედე 10 დაწყებულა ამდენ ხანს ვლაპარაკობდი ჩემს თავთნ იქნებ ლაპარაკი მჭირდება სისულელა ყველაფერი ჩანთა ავიღე და ისევ საქმიანი ნაბიჯით წავედი სამსახურში გზაში კი იმას ვფიქრობდი სსარკეში ერთმა ჩახედვამ რამდენი კიტხვა გამიჩინა!