მე ვიყავი მასთან ძალიან ახლო და თბილი თუმცა ვერ შეძლო ამის დაფასება მე ვფიქრობდი მასზე როდესაც მის თავში ერთხელაც არ გაელვებულა ჩემზე აზრები მე ვუხსნიდი ყველაფერს როდესაც მას არ უნდოდა ჩემი მოსმენა მე ვტიროდი როდესაც ვიცოდი რომ არ იყო ამის ღირსი არ მინდოდა არასდროს მისი დაკარგვა როდესაც ის ჩემს დაკარგვაზე არც კი ღელავდა მე მის დავიწყებას ვცდილობდი და ყოველთვის მაინც მისკენ მივიწევდი.
მე არ შემიძლია
ასე უბრალოდ...
ვიჯდე, და ვუყურებდე
ასეთ დამოკიდებულებას
ერთმანეთის მიმართ
და, ის უფრო არ შემიძლია,
რომ ვერაფერს ვაკეთებ
და ეს დღე(ც) შარშანდელისგან განსხვავებით უშენოდ გავა...
გრძნობები იცი? არასდროს ქრება მაგრამ ჩვენ ვწყვეტთ მათ გამოვლენას.