-ცხოვრება არც ისე მშვენიერია,
ისევ არ მეთანხმები არა?
მაგრამ შენი აზრი აღარ მაინტერესებს,
როდის მაძლევდი კარგ რჩევებს?
ახლა უკვე აღარ ღირს გენდო.
* * *
არა მგონი გავაფრინე,
ხო ნამდვილად აღარ ვარ ნორმალური, ფურცელთან ლაპარაკი დავიწყე...
მაგრამ ეს გაფრენაც აღარ მაწუხებს,
სხვანაირად ვგრძნობ თავს და ვიცი აღარანაირი არ ვარ,
^ ^ ^
რას ვამბობდი ისიც კი დამავიწყდა.
აა ჰო გამახსენდა.
არც ისეთი მშვენიერია ცხოვრება,როგორიც გვგონია და რაც უფრო ვიზრდები უფრო ვრწმუნდები ამაში,
მერე რა რომ არც ისე დიდი ვარ ასეთ რაღაცეებზე რომ ვისაუბრო.
მე ვფიქრობ რომ ცხოვრებაში თითქმის არაფერია მშვენიერი,
ალბათ ერთადერთი ვარ ვინც ამას ფიქრობს?!
ან შეიძლება არ ვიყო,
არ ვიცი.
უბრალოდ ყველა იმდენად ლამაზად აღიქვამს მას რაღაცეები მიკვირს.
თუმცა ყველას ხომ არ გამოუცდია ტკივილი და მონატრება,
მათ არც არაფერი გამოუცდიათ ისეთი, რამაც შეიძლება ეს გაფრიქრებინოს.
ჩემთვის გრძნობებს ფერები აქვს.
არ მიყვარს ფერები, მაგრამ გრძნობებს მაინც ვაჩუქებ მათ.
სიყვარული -ვარდისფერია,ან წითელი
ბედნიერება- იასამნისფერი,
სიძულვილი -ალბათ მწვანე,
მოგონებები -ფორთოხლის ფერია,
ისინი ყველაზე ძვირფასია რაც გამაჩნია და ამიტომაც რაღაც მსგავს ფერში ვხედავ.
მარტოობა -შავი ან ნაცრისფერია.
მონატრება კი ლიმნისფერი.
ცივი და თან ლამაზი.
დიდი დრო გავიდა რაც ჩემს გრძნობებს ფერები ვაჩუქე.
რაც უფრო მეტი დრო გადის მით უფრო იმატებს ლიმნისფერი და ფორთოხლის ფერი.
იასამნისფერი კი მიდის სადღაც, ჩემგან ძალიან შორს და საბოლოოდ ალბათ ქრება კიდეც.
* * *
დღეს გნახე.
ალბათ ბოლოჯერ ასე ახლოს და ალბათ ბოლოჯერ შევძელი ბოლომდე ჩემად, რომ აღგიქვი.
იასამნისფერი აღარ იყო ჩვენი შეხვედრა.
დღეს გაცივდა,
ჩემს წინ იდექი, არ მენატრებოდი, მაგრამ მაინც ლიმნისფერი იყო.
ვგრძნობ,რომ ყოველ დღე მუქდება ფორთოხლისფერი.
ალბათ ეს შეხვედრა არ იყო ეს იყო :ლიმნისფერ მონატრებას პლიუს შენი სახე რამდენიმე წუთით.
უაზრობა იყო ეს შეხვედრა.
ტკივილი იყო
და მარტოობა.
ვიცი იასამნისფერი აღარასდროს იქნება ჩვენთან და შენ ჩემს ცისფერ ოცნებებში დარჩები.
საბოლოოდ დავრჩებით ორივე ცალ-ცალკე და დაგვრჩება ფორთოხლისფერი მოგონებები, რომელსაც ან გავიხსენებთ ან არა.
მე სულ მემახსოვრება ისინი,
ყოველთვის ფორთოხლისფრად დავინახავ მაგრამ შენ?
შენ არ გაღელვებს და არც არასდროს გაღელვებდა უბრალოდ ასეთი ხარ.
მე დამიტოვებ ლიმნისფერ მონატრებას რომელიც უფროდაუფრო გაიზრდება.