-მეოცნებე ბრძანდებით?
-დიახ,ესე ამბობენ.
-და რა თქმა უნდა ბევრს ოცნებობთ,ხომ?
-იშვიათად,მაგრამ ბევრს.
-რაზე?
-არ ვიცი,ხან რაზე, ხან-რაზე.
-დავიწყოთ?
-დავიწყოთ.
-შეგიძლიათ ერთი ოცნება მითხრათ თქვენი?
-თუ ვოცნებობ,ბევრ რამეზე ვფიქრობ,ყველაფერს ვიხსენებ, მერე ვოცნებობ რომ ასე არ მომხდარიყო,ყველაფერი სხვანაირად ყოფილიყო.
-შეცდომები?
-დიახ შეცდომები. დაუფიქრებლად ნათქვამი სისულელეები და...
-ნანობთ?
-არაფერს
-დრო?
-არ კურნავს.
-სიყვარული?
-არაა ჩემი საქმე...
-მონატრება?
-ტკივილია...
-ვცლილებები?
-არავინ იცვლება!
-შური?
-… - ირონიულად გაიღიმა
-და მაინც... არავინ გყვარებიათ?
-კი ერთხელ.
-მერე?
-მარტო ვარ - გაიღიმა
-გწყინთ?
-ჩემთვის გულში - სევდიანად,თან ირონიულად გაიღიმა.
-გტკივათ?
-გახსენებისას.
-გითქვამთ?
-არასდროს!
-ნანობთ? - ეს კითხვა მეორედ გავუმეორე,ვიცოდი თავიდანვე მატყუებდა,განა შეიძლება ამდენი ხანი ცხოვრობდე და ერთხელაც არ ინანო ჩადენილი საქციელი?!
-მგონი კი...
-სასიამოვნოა.
-მშვიდობით!