მაღვიძებს ფიქრი, შუა ღამისას... საწოლიდან ვდგები, სააბაზანოში გავდვარ და სარკეში ვიყურები. ჩემს ანარეკლს ისე ვაკვირდები, გეგონება პირველად ვხედავდე. თითოეულ ნაკვთს ვიმახსოვრებ და მიკვირს. არ ვიცი რა, მაგრამ ფაქტია ასეა. ხელს სახეზე ვისვამ, აი ამ ადგილას მან მაკოცა, აი აქაც. მახსენდება ის მომენტები. თითოეული მილიმეტრი რომ დამიკოცნა სახეზე და უნებურად ტანში მცრის. ღმერთო, ღმერთო როგორ მიყვარს. აკოსილ თმებს ვიშლი, ჩემს მხრებზე ეცემა. ჩემს თავს თვალებში ვუყურებ, უცნაურია. მარჯვენა ხელის საჩვენებელ თითს ტუჩებზე ვისვამ. მიშკა. თავში ერთი სიტყვა მიტრიალებს მხოლოდ, მიშკა. მახსენდება როგორ მაკოცა და გული მიჩქარდება, მუცელში პეპლები დაფარფატებენ. ეს შეგრძნება იმდენად მომწონს, რომ იმ კოცნაზე ფიქრს განვაგრძობ, მომწონს როგორ რეაქციას გამოხატავს ჩემი სხეული როცა მასზე ვფიქრობ. მახსენდება როგორ მიყურებდა თვალებში და ისევ სიამოვნებისგან მაჟრჟოლებს. ვიცინი, ჩემდა
უნებურად ვიცინი. ჩემს თავს ვუცინი. სარკის მეორე მხრიდან რომ მიყურებს, სწორედ მას. ხელები მიკანკალებს, როგორც მაშინ. მახსოვს ჩვენი პირველი შეხვედრა, მახსოვს როგორ ჩამჭიდა პირველად ხელი, როგორ შეეხო მისი თითები ჩემსას. მახსოვს როგორ ჩამეხუტა, პირველად... მერე ნელ-ნელა, მშვიდად და წყნარად, აუჩქარებლად დავიწყეთ ერთმანეთის შესწავლა. პირველად ლოყაზე, მერე შუბლზე, მერე ყელში კოცნა, და ბოლოს... მისი ტუჩების შეხება. რომ მაკოცა და იმ კოცნას რომ მთელი სული ამოაყოლა. ღმერთო მადლობ, მადლობ რომ მყავს, მადლობ რომ ჩემია, მადლობ რომ მიყვარს. ჩემს ანარეკლს ბოლოჯერ ვავლებ თვალს და ვითიშები.

---

ჰეი გაის, იმედია ძალიან არ დამიწუნებთ, ჩემი პირველი ჩანახატია, ჯერ ვსწავლობ მითხარით რას ფიქრობთ, ღირს სხვა ჩანახატების დადება? ვეცდები უკეთესები დავდო