ოდესმე გყვარებიათ?იცით როგორი გრძნობაა?მერწმუნეთ შესანიშნავია.ასეთი ბედნიერი .არასდროს ვყოფილვარ,ვანათებდი თან რადიკალურად შევიცვალე.ერთ დროს ქაჯი, წყნარი და დინჯი გავხდი.
როგორი ბიჭი იყო იცით?მოძველბიჭო.ყოველი წინადადების ბოლოს იგინებოდა.სულ ვცდილობდი მისთვის ეს ჩვევა მომეშალა.
როცა ვხვდებოდით სულ ვცდილობდი მისი ყურადღების მიქცევას და მგონი გამომდიოდა კიდეც.მისი ძმაკაცები მის გოგოს მეძახდნენ დერეფანში.იმ პერიოდში მრცხვენოდა ახლა კი რომ ვუფიქრდები რა დებილი ვყოფილვარ მაშინ.მოვწონდი მაგრამ შეყვარებულები არ ვყოფილვართ.მაშინ პატარები ვიყავით და მეც ბევრი ბიჭი მაწუხებდა, ამის გამო კი სულ თემები იმართებოდა.არ ვიცი ამით რის მიღწევას ცდილობდა,მაგრამ ბიჭები რომ მომაშორა ფაქტია.მაშინ არ მომწონდა ეს სიტუაცია.მიხაროდა ბიჭების ყურადღება და ვეჩხუბე კიდეც.რა შენი საქმეა მეთქი,რატომ ერევი თქო.
კარგა ხანი ვერ აბამდა ჩემთვის მისი გრძნობების გამხელას თავს.როცა შეყვარებული გავიჩინე მაშინ აღიარა და არია ყველაფერი.დამაბნია,არჩევნის წინაშე დამაყენა.ღმერთო როგორ მეშინოდა.მე დებილს არცერთის დაკარგვა არ მინდოდა.თუმცა მეათე კლასელ გოგოს რა მოეთხოვება?ბოლოს მაინც ის ავირჩიე.უნდა გენახათ როგორი ბედნიერი იყო.მარტო ამისთვის ღირდა ყველაფერი.უწმაწურ სიტყვებს აღარ ამბობდა,თემებს მხოლოდ საჭიროების შემთხვევაში მართავდა.იცით როგორ მიხაროდა?ისიც ბედნიერი იყო ჩემი ბედნიერებით.უკეთესობისკენ შეიცვალა.ხალხი ჩვენზე ჭორაობდა მაგრამ ჩვენ არავის აზრი არ გვაინტერესებდა.
გავხდი თუარა 18ის და ის 21ის დავქორწინდით.უნივერსიტეტში დავდიოდი და შესანიშნავი ნიშნები მყავდა.არაფერი იყო იმ ბიჭისგან დარჩენილი სკოლაში რომ იყო.გადასარევი სამსახური ქონდა.ქირურგობა უნდოდა და აიხდინა კიდეც.ერთ-ერთ პრესტიჟულ კლინიკაში ინტერნად დაიწყო მუშაობა.მე და სამსახურს დროს გვინაწილებდა.ხანდახან საერთოდ ვერ ახერხებდა ჩემთან ყოფნას.რათქმაუნდა მესმოდა და ყველანაირად გვერდში ვედექი.
25წლისას დავორსულდი.ცივ ნიავსაც არ მაკარებდა.მივლიდა,ყველა სურვილს მისრულებდა.სახლიდან ვმუშაობდი მეშვიდე თვიდან.შესანიშნავი დიზაინერი ვიყავი.არ გეგონოთ რომ ვტრაბახობ და რამე.არა მართლა შესანიშნავი ვიყავი.
ბიჭი გაგვიჩნდა.მამამისის სახელი კონსტანტინე დავარქვით.ღირსეული ბიჭი გავზარდეთ.ზრდილობიანი და შრომისმოყვარე.მამამისი ხანდხან ხუმრობდა კიდევ კარგი მე რომ არ დამემსგავსაო.
სიყვარული.
ეს ყველაზე მაგიური რამაა დედამიწაზე არა?
მას ყველაფერი შეუძლია.