ადამიანო!!!!
შენ წერ, მერე აქვეყნებ, ან არ აქვეყნებ.. ზოგჯერ ნაწერებს იტოვებ შენთვის, ზოგჯერ კი გინდა ვინმემ წაიკითხოს. მეორე წუთას კი ხვდები რომ ეს მხოლოდ შენია და არ გინდა ვინმე უხეშად შეეხოს.. თითქოს ზღვაში აღმართული აისბერგი ხარ და იცავ ნაშრომს, მაგრამ ვისგან იცავ? გაუნათლებელი მკითხველისგან, მოუწესრიგებელი და შეუცნობელი ადამიანისგან, თუ ეს მხოლოდ ეგოიზმი და ამბიციებია..?

კითხვები ბევრია, პასუხები კი არც ისე მარტივად გასაცემი.. მერე ისეთ პასუხს გაცემ, რომ შენი თავისაც შეგრცხვება და მიხვდები, რომ ამით უფრო მეტი კითხვა გააჩინე, მაშინ როცა შეგეძლო ერთი სიტყვითაც შემოფარგლულიყავი..

რატომ ცურავენ ზღვას?.. იმიტომ რომ აჩვენონ რა ძლიერები არიან, თუ გაქცევა უნდათ.. ვისგან გაქცევა? ცხოვრებისგან თუ საკუთარი თავისგან.. რა საჭიროა გაქცევა, ვის გავურბივართ, რომ მივრბივართ.. მერე ვიღლებით, ვჩერდებით, უკან ვიხედებით, ვამოწმებთ რამდენი გავირბინეთ.. გვინდა მოვბრუნდეთ,მაგრამ საკუთარი თავი უკან მოხედვის საშუალებას არ გაძლევს, გეწინააღმდეგება, გებრძოლება და გიწვევს უთანასწორო ბრძოლაში, რომელშიც ვერანაირად გაიმარჯვებ.. რთულ გზას ირჩევ მიზნის მისაღწევად, ფიქრობ რომ მასზე არ არიან კონკურენტები. ეს კიდევ ჩვენი საცოდაობის და მხდალობის საუკეთესო გამოვლენაა, რომ არ გვინდა ვინმე შეგვეწინააღმდეგოს, ჩვენ ნებაზე გვინდა სიარული, მაგრამ სად არის ეს თავისუფლება?..მთაში, ზღვაში, თუ სად?..

თავისუფლება ჩვენ თავებშია, უბრალოდ ამას არც კი ვეძებთ, მხოლოდ სხვა გარემოებებს ვადანაშაულებთ, არ შეგვიძლია თავი დავიდანაშაულოთ. მიზეზებს გარე სამყაროში ვხედავთ,მაგრამ საკუთარ თავს, ამ ბინძურ და უმეცარ თავს არაფერში ვადანაშაულებთ. შეაფურთხეთ თქვენს თავებს და გაუყევით გზას, იმ გზას რომელიც მიზნამდე მიგიყვანთ. ნუ შეეგუებით საკუთარ უმეცრებას, ეს მხოლოდ ძირს დაგცემთ და წინ სვლის საშუალებას არ მოგცემთ. ადამიანო, შენ რა ბინძური არსება ხარ არც კი იცი!!!