სილამაზე, რომელიც უბრალოების ქვეშ იმალება,
იმ უბრალოების რომლის დანახვისას შორს გარბიხარ.
მისი სილამაზე,მისი სათნოება,მისი სიკეთე და გულკეთილობა,
უბრალო ამაოებაა,უბრალოდ "მე".

სილამაზე,რომელიც არ ჩანს,იმალება ნიღბის უკან და
პატარა ჭუჭრუტანიდან უყურებს თუ რა ხდება მის მიღმა
და ცდილობს გახდეს იმ სივრცის ნაწილი და მოიხსნა
ის ნიღაბი, ის უბრალოების ნიღაბი, რომელიც
მის სილამაზეს არავის უჩვენებს და უმალავს,
უმალავს რომ ვერავინ გაიგოს თუ რას გრძნობს ის.

სილამაზე ვერ ხვდება,რომ ნიღაბი მისი მშველელია
მისი გადამრჩენელი,იმ ამაოების ჩაკეტილი კარი.
მაგრამ სილამაზე მაინც პოულობს გასაღებს და
იკარგება იმ ამაოების ჩრდილ ქვეშ.
უკან დასაბრუნებელი კარი იკეტება,გასაღები კი ქრება.

მაგრამ მოვა დრო და სილამაზეც დაბრუნდება!


მომიტევეთ შეცდომები.
მადლობა წინასწარ