ვუყურებ მთვარეს,ვაკვირდები და ვხვდები რომ ის ბევრის საიდუმლოს ინახავს. წარმოგიდგენიათ რამდენს არ ჰყავს მეგობარი და მის მაგიერ მთვარეს უყვება თავის გულის ნადებს.ისიც ჩუმად მიყურებს,არც აღელვება ეტყობა,არც აღშფოთება-რატომაა ასეთი მშვიდი?იქნებ იმიტომ რომ ყველაფერი რომ თქვას ბევრს ცხოვრებას დაუდგრევს და ბევრსაც სიმართლეს გააგებინებს.მთვარე ჩემი საუკეთესო მეგობარია.მისმენს და ყველაფერს გრზნობს,უბრალოდ ხვამ ვერ ირებს და რცევის მოცემა არ შეუძლია.წელიწადში ერთხელ წითლდება და ამით გამოხატავს რომ ის ღირებულია,რადგან ამ დროს ყველა მას შეჯყურებს და ფიქრობენ რომ ულამაზესია.ზოგი ფანჯრებს აწყდება რომ დაინახონ წითელი მთვარეის კი ამ დროს თავის წითელ კაბას გადმოიღებს ჩაიცმევს და იპრანჭება.
