მართლაც და ყველაზე დიდი უსამართლობაა როცა ბედნიერი წუთები ელვის სისწრაფით ილევიან, ხანდახან გინდა, დრო გაჩერდეს.
რეალობაში გადაუდგმელი ნაბიჯები მეხსიერებაში იმდენად ილექება, რომ ხშირად სიზმარში ისხამს ფრთებს და ცხადში დაუსრულებელი სიზმარში მიგყავს ბოლომდე.
მართალია ადამიანები გვტკენენ და მიდიან, მაგრამ ის ტკივილი რაც გულში რჩება ასმაგად გვტკენს თან არაერთხელ. ხან ისე გიჭერს გულზე სუნთქვის საშუალებას არ გაძლევს. ისიც მართალია, რომ სუსტები ნებდებიან და რაც ხსნა ჰგონიათ გამოუსწორებელ, უპატიებელ შეცდომად იქცევა ხოლმე სუიციდის სახით.
როცა შენი არ ესმით, არც ღირს ვინმესთვის გულის გადაშლა, მაინც ვერ გაიგებენ ან არ გაიგებენ. მოლოდინი დიდია, შედეგი ნული და იმედგაცრუების ფონზე უფრო ვატკენთ საკუთარ თავს.
ადვილია სიკვდილი, მაგაზე ადვილი ალბათ არაფერია, წუთის წინ სუნთქავდი, წუთის შემდეგ ვეღარ შეძლებ. ცოცხალი თუ ხარ გამუდმებული ბრძოლა გიწევს, პირველ რიგში საკუთარ თავთან, ბევრი რამის გადასალახად, ვიღაცების წარსულში დასატოვებლად, არადა თუ არ დატოვე უარესი იქნება. ადვილი არ არის ამდენი იმედგაცრუების ფონზე საკუთარ თავში იპოვო ძალა, რომ წინ კი არ წახვიდე უბრალოდ ცხოვრება გააგრძელო. არც გაღიმებაა ადვილი ვიღაცის დასანახად, როცა არ შეგიძლია ვერც ვერავის მოაჩვენებ თავს ბედნიერად, ყველა ხვდება რომ ყალბი ხარ და თამაშობ. ჩვენს სულში რამდენად ძლიერი, ან სუსტი ქარიშხალი ტრიალებს მარტო ჩვენ ვიცით.
ალბათ ერთმანეთის სულში ჩახედვა რომ შეგვეძლოს ყველაფერი სხვანაირად იქნებოდა, შეიძლება უკეთესად, შეიძლება უარესადაც, მაგრამ ცვლილებები იქნებოდა აუცილებლად.
ხშირად სანამ ჩვენ ნაბიჯის გადადგმაზე ვყოყმანობთ და ვცდილობთ გამბედაობა მოვიკრიბოთ, ვიღაც აუცილებლად გვასწრებს. იმას ითვისებს რაც დიდი ხანია გვეკუთვნის, მერე მობეზრდება და წარსულის მტვრიან თაროზე შემოდებს. იმასაც ატკენს და ჩვენც. ხანდახან რაც შენია არავის არაფრის დიდებით არ უნდა დაუთმო, იმიტომ, რომ ის შენია და სხვისი ვერასოდეს იქნება.
ვხედავ, რომ სევდით ხარ სავსე, მეც დამასევდიანე იცი? მაგრამ გულის კუნჭულში ყველაზე დიდი სინათლე გყავს გამომწყვდეული, რომელიც ელოდება, რომ კარი გაუღონ და მზესავით აენთოს, მაგრამ გასაღები ჭირდება და კიდევ მეორე ადამიანი, თვითონ ვერც გასაღებს მოარგებ და ვერც კარებს გაუღებ.
მომავალ ჩანახატამდე♥♥♥

იზაბელა,რა საოცარი ვინმე ხარ♥ ყოველთვის მგრძნობ და ხვდები თითოეული სიტყვის უკან რა იმალება. ვამაყობ,ჩემი მკითხველი რომ ხარ♥♥♥