_ ხანდახან მავიწყდება ხოლმე რამდენჯერ ამიყენებია ჩემი თავი იატაკიდან , რამდენჯერ გამიკეთებია ჭუჭყიანი მაკიაჟი , რამდენჯერ მიტარებია სხეული რომელიც ჩემი არიყო. მე ვცდილობდი გამეძლო და საკმარისი გავაკეთე ჩემი თავისთვის , იმაზე მეტი ვიდრე სხვებს წარმოედგინათ.
_ ჩემი გაუთავებელი იარების ტკივილით ჩემი ნერვოზული ხასიათით, ჩემი გადაფსიხებული ლაპარაკით , ვგონებ, რომ ჩემს გვერდით მყოფი, ყველა საყვარელი ადამიანი დავღალე , მათ შორის ჩემი სიყვარული! რომელიც, ამდენი ხანია ცდილობდა ჭაობიდან ამოვეთრიე, თუმცა უშედეგოთ, ხანდახან ვდარდობ ხოლმე, როგორ შეუძლია ჩემი ატანა და ამდენის მოთმენა, როგორ ძლიერად ვუყვარვარ თურმე.
და გადავწყვიტე შემეკერა ისეთი ნიღაბი რომელიც ყველა ჩემს ტკივილს დაფარავდა ???? მაგრამ არმეგონა იმდენად კარგად რომ ზედმეტი ტყუილი არ დამჭირდებოდა , რომ მე ბედნიერივარ
რომ მე უკეთ ვარ, რომ მე ყველაფერი უკან მოვიტოვე მე ისევ დავფრინავ ისევ სიყვარულითსავსე ვარ.
_ დილის შვიდი საათია ვცდილობ მოვირგო ბედნიერება. ძალიან ძნელია გაუსაძლისია ტკივილით სავსე თვალები ბედნიერებით ბრწყინვალე თვალებად გადააქციო.