რუტინად მექცა, ყოველდღიური გაფრენები. რას ვგულისხმობ გაფრენებში? ჩვენ ყველანი ვართ განსხვავებულები, ჩვენივე გრძნობითა და ფიქრებით. ვქმნით სამყაროს სადაც, თავს კომფორტულად და მშვდად ვგრძნობთ. უფრო სწორად იმიტომ ვქმნით ამ სამყაროს, რომ თავი კომფორტულად ვიგრძნოთ.

ეს სამყარო იზრდება და ხშირად იმდენად რეალური გგონია, რომ გავიწყდება რეალობის აღქმა. შორდები ადამიანებს და იკლებს მეგობრების რიცხვი, ხვდები რომ შენს სამყაროში კარგად ხარ და მშვიდად. სრულიად არ გადარდებს ის ფაქტი, რომ მარტო ხარ. მიუხედავად ამისა რჩება ცოტა და ხაისხიანი ადამიანები შენს გარშემო რომელმაც მიგიღო ისეთი როგორიც ხარ.

თუმცა არის დღეები როდესაც, მომწონს სიგიჟე რომელსაც მე წარმოვიდგენ. მომწონს ყოველდღიური გაფრენები, იმ სამყაროში რომელსაც მე ვქმნი. მიყვარს სიგიჟე რომელსაც ყოველდღიურად ჩავდივარ. თუმცა, ეს გაფრენებიც ყოველდღირობად გადაიქცა. ეს სენტიმენტალური გაფრენები და ფიქრები იმაზე, რაც არ მომხდარა. ისიც მიყვარს ამ ყველაფერს ახლა,, რომ ვწერ.

იმიტომ მიყვარს და მომწონს ამ ყველაფრის წერა, რომ ვხდები საკმაო დრო გავიდა , ჩემი ბოლო ჩანაწერიდან. მივხვდი, რომ წერა მომენატრებია. სიტყვები, ეს ლამაზი სიტყვები. საოცრების მოხდენა შეუძლია თუ სწორად გამოიყენებ, წინადადებეს, სიტყვებს და აზრებს.

და მაინც რუტინად მექცა, ყოველდღიური გაფრენები. რას ვგულისხმობ გაფრენებში? ჩვენ ყველანი ვართ განსხვავებულები, ჩვენივე გრძნობითა და ფიქრებით. ვქმნით სამყაროს სადაც, თავს კომფორტულად და მშვდად ვგრძნობთ. უფრო სწორად იმიტომ ვქმნით ამ სამყაროს, რომ თავი კომფორტულად ვიგრძნოთ.