მთა ,ყავა,წყნარი მუსიკა და უსასრულო დრო
მთაში ვარ,წვიმს მე კი იქით-აქეთ დავრბივარ..ვსველდები და მიხარია
ბავშვივით მიხარია როგორც მაშინ ჩემს სახლში ,ჩემს ეზოში ,რომ დავრბოდი ხოლმე..ვიცინოდი.. ყოველთვის წვიმის დროს ასევიცოდი ხოლმე. რაკარგი დროიყო,რაკარგი მოგონება
იცით რატომ მიყვარს წვიმა?
წვიმის დროს ვერავინ ამჩნევს შენს ცრემლებს..შემდეგ სახლში შევედი ,პატარა ხის სახლში გამოვიცვალე და ბუხართან დავჯექი ყავით ხელში
როგორმიყვარს ყავა
თავში რაღაცამ დამარტყა და ამ დროს
უეცრად დავწერე ლექსი
“ბუხართან მარტო ფიქრები მათოვს
მოგონებები ღვინოში მათრობს
სადღაც გოგონას ვიღაცა ათბობს
ვიღაცას გრძნობა თოვლივით ათოვს”
ყველაფერი გარდამავალია
კარგ დღეებს თან ახლავს ცუდი დღეები და როცა შენ თავში იპოვი ძალას ,გაუმკლავდები ყველაფერს და დაძლევ შიშს