მე ვფიქრობ, რომ ვინც სუიციდისკენ ფეხს დგავს ეს ადამიანი სუსტი არასოდეს არ არის, რადგან ს უდიდესი გამბედაობა სჭირდება. ის სტერეოტიპი, რომ თავს მხოლოდ სუსტები იკლავენ ძალიან მეცინება ხოლმე. ბევრი ადამიანი დამიკარგავს ვისაც სიცოცხლე სუიციდით დაუსრულებიათ. მათაც უნდოდათ ალბათ ფრთების გაშლა და იმ სამყაროში გადასვლა, სადაც ისეთი სტერეოტიპები არ იარსებებდა, რომლებიც ადამიანურ სულის ნაწილებს იარებით შეამკობდა. მე ვერასოდეს ვერ გავაკრიტიკებ ასეთ ადამიანებს, რადგან ვიცი როგორი ტკივილის ატანაც უხდებათ. ვფიქრობ, რომ სუიციდი დანაშაული არ არის. ეს შენი ცხოვრებაა და უფლება გაქვს როგორც გინდა ეს ისე მართო.
ზოგადად ეს ცხოვრებაც ძალიან ბევრჯერ ირონიულად მეჩვენება. რისთვის იბადები? იმისთვის, რომ ერთ დღეს მოკვდე? მოგიკვდეს შენს გარშემო მყოფი თითოეული ადამიანი? ეს ხომ ცხოვრების უდიდესი ამაზრზენი ნიღაბია. როგორ შეიძლება გიხაროდეს შვილის ჩასახვა, როდესაც იცი, რომ ეს არსება ერთ დღეს დაიღუპება. შენც მოკვდები და შენს ერთადერთ ცხოვრების მამოძრავებელ ძალას უდიდესი ტკივილისთვის გაიმეტებ?!
არავინ არ თქვას, რომ გარდაცვლილის სახელი არ იკარგება. შესაძლოა ორმა ან სამმა თაობამ არ დაივიწყოს შენი არსებობა. საფლავზე ამოვიდეს და ელემენტარული ბალახი მოგიგლიჯოს.. აღდგომით წითელი კვერცხი გადაგიგოროს, მაგრამ დგება დრო... როდესაც შენი საფლავიც გაოხრებული და მიწასთან გასწორებული ხდება. არარავის ემახსოვრება შენი სახელი და არც ის საფლავი, რომელშიც შენ წევხარ. ის სახლიც ეტაპობრივად დროს მიეცემა, რომელშიც შენ გაიზარდე. მე ეს ყოველივე ცხოვრების ირონია მგონია. ამ თემასთან დაკავშირებით ყოველთვის განსხვავებულა ვმსჯელობდი. მე ვერ ვხვდები იმ არსების დაბადება გიხაროდეს, რომელიც აუცილებლად მოკვდება უმოკლეს დროში.

შენს ნაწერში ბევრი გრამატიკული უზუსტობები შევამჩნიე. თავიდან მინდოდა გამესწორებინა თან, მაგრამ იმდენად ბევრი იყო ვერ შევყვებოდი.
მოკლედ წარმატებები.
ვისაც ცხოვრება უყვარს ის ალბათ მაინც დააფასებს ამ წამებს.

მადლობა დიდი
არმიმიქცევია გრამატიკული შეცდომებისთვის ყურადღება სამომავლოდ გავითვალისწინებ და ყურადღებას მივაქცევ????????