როდის უნდა გაიზარდო? მიხვდე რომ შენი სამყაროს იქით ბოროტება ბევრია და არ შეიძლება ყველას უვყარდე? როდის უნდა გაიზარდო და მიხვდე, რომ ყველა გამოხედვაში იმის ამოკითხვას არ უნდა ცდილობდე რაზეც ოცნებობ? როდის უნდა გაიზარდო?
გაყინული თითებით, ცხვირის წვერით და ფიქრებით სავსე გონებით თითქოს რამით განსხვავდები, მაგრამ მაინც ერთნაირად მშვიდი სამყაროს ნაწილი ხარ, არეული ხარ, დამამშვიდებელი და ანტიდეპრესანტი არ გშველის, უბრალოდ გთიშავს და მორჩა, ყველაფერზე უფრო მეტად ბევრს ფიქრობ, ვიდრე საჭიიროა, გეშინია და ალბათ იმიტომ. იმედგაცრუების და მარტოობის რასა დიდი ხანია გამოექეცი და აღარ გინდა დაუბრუნდე,.
არაფერი ხარ და თან ყველაფერი, არავინ ხარ და თითქოს შენში ყველამ თავი მოიყარა, ჩვეულებრივი ხარ და თან შესამჩნევად უჩვეულო, მიუღებელი, ამორალური და გამაღიზიანებელი, ბავშვი, რომელიც საცაა ოცი წლის გახდება, მაგრამ ვერ გაიზარდა, ჩაკეტილი და თან ყველასთვის ღია, ცოდვებით სავსე, მაგრამ უცოდველობა არც არასდროს გიცდია, უშიშარი, მაგრამ შიში უზომო და უკიდეგანო შეგიძლია, ვინ ხარ? ვინ? როდის უნდა გაიზარდო? უკვე გვიანია…
ისუნთქე, ღრმად ისუნთქე სანამ ჰაერი გყოფნის და არ გახრჩობს, შენი დედაც, ისუნთქე, არ გჭირდება ადამიანები, ისუნთქე არსებობისთვის, რიგში ჩდექი, ირწმუნე და გაიზარდე, არ შეიძლება ბავშვად დარჩენა რაოგორც უნდა გინდოდეს უბრალოდ არ შეიძლება, უნდა გაიზარდო, ისწავლო როგოორ გაარჩიო გაყინული მზერა ნამდვილისგან, ისწავლო დამოუკიდებლად სიარული, ისწავლო როგორია იყო ადამიანი, არავის ჭირდება შენი განსხვავებულობა, არ ადარდებს, ვერავის გააკვირვებ, უბრალოდ ეცადე გახდე ის ვინც შენ გინდა, ისუნთქე სულელო ბავშვო, ისუნთქე…