ჯერ დააცადა გარკვეული პერიოდი კატუსას, რომ ცოტა გაზრდილიყო და სამყარო დაეთვალიერებინა(იგულისხმება ადამიანები შეეცნო) და შემდეგ გადაწყვეტტდა რას მოიმოქმედებდა მის მიმართ, მაგრამ დღევანდელმა საუბარმა გეგმები საერთოდ შეუცვალა, რადგან კატოსგან გამომავალი დამანგრეველი სიყვარულის გრძნობა იგრძნო და დაუჩქარა გეგმებს...რა გეგმები შეცვალა კი უკვე ნელ-ნელა გაგვაგებინებს ჩევი სანდრო!ახლა კი სანდროსაც თავი დავანებო, თორე გამიბრაზდება ასე, რომ ვლაპარაკობ მასზე.


მანამ სანამ გოგონებს ტკბილად ეძინათ სანდრო და დადუ კი იკლავდნენ თავს ფიქრით. დაგაინტერესდათ არა საზე ფიქრობდნენ? მეც მაინტერესებს ძალიან, მაგრამ ამ ფიქრებს ცოტახანში გამიზიარებენ, მანამდე კი ჩვენ მარტოსულ ბიჭებს მივაქციო ყურადღება, რამე არ მოიმოქმედონ უჩემოდ და არ გამომაპარონ საინტერესო ისტორიები და დეტალები...

სევდამ, რომ შემოუტიათ მარტოსულობისამ ბიჭებს ადგნენ და სახლიდან გავიდნენ

-წავედით დავლიოთ ბიჭებო, თან ლუკამ დაგვპატიჟა კლუბში

ანდრიამ შესთავაზა ბიჭებს იდეა

- მეც დამირეკა, მე ვერ ვახერხებ თქვენთან მოსვლას და თქვენ რა გჭირთო
-მე ვერ წამოვაკ ბიჭებო ახლა რა, საღამოს შემოგიერთდებით

-რატო ტო? რას ჩალიჩობ ნიკუშ?

-არა ტო, არაფერს უბრალოდ ძველმა ძმაკავმა მომწერა გამო ჩემთან სახლში შევხვდეთ, რა დრო გავიდა რაც არ გვინახავს ერთმანეთიო

-კაი მიდი მაშინ, გაგვაგებინე შენი ამბავი ხოლმე

-კარგი მიდით ბიჭებო, ცოტა დალიეთ, გათიშულები არ დამხვდეთ


წავიდნენ ბიჭები თავიანთ გზებზე, ნიკუშამ ტელეფონზე ჩემთვის უცხო ნომერი აკრიფა (არადა როგორ ნერვები მომეშალა, რომ მე როგორც ყველაფრის მცოდნემ არ ვიცოდი ნომრის მფლობელის ვინაობა)

-საბა რას შვრები ძმა?

-.....

-გზაში ვარ უკვე და ნახევარ საათში შენთან ვიქნები უკვე

-.....

-კარგი

ნახევარ საათზე ცოტა მეტი დრო დაჭირდა გზაში, მაგრამ იმდენად გაიწელა გზა, რომ უკვე ფიქრობდა ხომ არ დაერეკა აღარ მოვდივარო და შენ მოდი ჩემთანო, მაგრამ ისევ მოაკეტინა ტვინს ასეთი ფიქრები და გზა გააგრძელა...
ტელეფონზე ზარის ხმაც გაისმა კიდე

-.....

-მოვდივარ ტო, ტვინი აღარ მაქვს უკვე, დღეს მოუნდა ყველას მანქანით მოძრაობა

-......

-მოვაღწიო ჯერ მანდ და მერე დანარჩენი

-....

-კარგი ძმა

როგორც იქნა მიაღწია საშუალო ზომის ორსართულიან სახლთან, კარები პირდაპირ გააღო და ბილიკს გაუყვა, მოენატრა აქაურობა და აქაური გარემო...

ალბათ 2წელია უკვე,რაც საბა წასული იყო საზღვარგარეთ და ამ სახლშიც მთელი ეს დრო არ ყოფილა.

სახლის კარები პირდაპირ შეაღო და როგორც წლების უკან, ახლაც წესისამებრ დაიყვირა

-საბა! ბიჭო! მოეთრიე!

საბაც მომღიმარი და მონატრებული სახით ჩამორბოდა კიბეებზე

-ჩემი ძმა, ჩემი ნიკუშა ტო

ერთმანეთს მთელი მონატრებული ძალით ჩაეხუტნენ და აფორიაქებულებმა ვერ იფიქრეს მისაღებში შესვლა

-ვახ როგორ მომენატრე ბიჭო

-წამო მისაღებში შევიდეთ თან და იქ ვილაპარაკოთ ნიკუშ

მისაღებში შევდნენ და ერთმანეთის პირიაპირ დივნებზე დასხდნენ

-როგორ ნელა გაირბინა ამ ორმა წელმა იცი ნიკუშ, ვეღარ გავძელი ჩამოვედი

-მესმის ჩემო ძმაო, კარგი ქენი რომ ჩამოხვედი თორე, მთელი ორი წლის განმავლობაში ისე დარბოდი საქმეებზე თვეში ორჯერ ძლივს მპასუხობდი

-ეჰჰ იცი როგორ მინდოდა ჩემს სახლში, ჩემს დასთან, ჩემს მეგობრებთან ერთად ყოფნა, მაგრამ ხომ იცი არაა იძულებული ვიყავი

-რა ხდება მაგ საქმეზე, ახლა მაინც მომიყევი ბოლომდე, ისე რომ დრო დანიშნული არ გქონდეს

ამაზე ჩაეღიმათ...
მანამდე კი სანამ საბა კონცენტრირდება, მოგიყვებით მიზეზს თუ რატომ წავიდა ქვეყნიდან უცხო გარემოში...მამამისმა იმდენი შეძლო, რომ ფულის გამო ოჯახიც კი გაყიდა და არა მარტო საკუთარ თავ არამედ შვილებს საბასაც და ლალუსაც(საბას და) პრობლემები შეუქმნა...საბუთები არასწორად გააკეთა და საქმე იმდენად გართულდა, რომ საბას საქმე უკვე ციხის თემასაც უახლოვდებოდა, თან ისე, რომ ამ სიტუაციაზე არც თვითონ საბამ და ლალუმ იცოდნენ...რაც მთავარია გაირკა ეს ყველაფერი და საბაც იძულებული გახდა წასულიყო გერმანიაში და იქაურ კომპანიასთან მამამისის გაფუჭებული საქმე გამოესწორებინა...

-დიდი წვალების და საკუთარი თავის გათელვის შემდეგ შევძელი რომ ყველაფერი გამოვასწორე, ბატონი მამაჩემი ციხეში ჩაჯდა და შევძელი აქ დაბრუნება

-საკუთარი თავის გათელვა რატო საბა ტო?

გული ეტკინა თავის ძმაკაცს ასეთი განადგურებული სახით, რომ ხედავდა

-ეჰ, ნიკუშ, იცი როგორ მიჭირდა? მიჭირდა ის, რომ არ შემეძლო შენთან საუბარი, არ შემეძლო ჩემი ღირსების ბოლომდე დაცვა მხოლოდ იმიტომ, რომ თუ ჩემს თავს საციხოდ გავწირავდი ჩემს ერთადერთ დასაც ათას პრობლემებს ვუტოვებდი და ამიტომ, ვერ შევძელი რომ ჩემი ხასიათი გამომეჩინა, იქ ვიყავი როგორც ჩიტი გალიაში, თევზი აკვარიუმში, არ მქონდა სივრცე სადაც თავისუფლად ვისუნთქებდი

-ბოდიში ძმა კოდევ ერთხელ, რომ ვერ შევძელი შენი დახმარება

გული ეტკინა საბას ასეთი ამბების შემდეგ ნიკუშას, ისე ძალიან, რომ გული გახლეჩვას ითხოვდა, უნდოდა ის ტკივილი თვითონ ეგრძნლ, რაც საბამ განიცადა

-არა ნიკუშ, ძმა, შენ იყავი ერთადერთი, რომელიც გვერდში დამიდგა, შენ იყავი ჩემო საყრდენი და მანუგეშებელი ძალა ხომ იცი არა? შენ აკეთებდი აქ ჩემს საამეებს და იქ მყოფსაც კი მეხმარებოდი იქაური საქმის კეთებაშიც კი

-მე აწ ვიყავი, შენ კი იქ მარტო იყავი და სხეულს იგლიჯავდი, რომ შენები დაგეცვა და მე ვერ შევძელი, რომ შენი ტვირთი შემემსუბუქებინა

-შენ ჩემი ერთგული ძმა ხარ ნიკუშ, ჩემი ხორცი და სული ხარ, მეტიც გააკეთე შენ იმდენად, რომ ზოგჯერ გავიწყდებოდა, რომ ძილიც გჭირდებოდა, ეს თემა აღარ გვინდა ნიკუშ, მთავარია ახლა აქ ვარ და ყველაფერი კარგადაა, ჩემი ძმა რომ ხარ ეს ყოველთვის გახსოვდეს

-ჩემი განუყრელი ძმა ხარ!

შეიძლება იფიქროთ, რომ რა საჭირო არის ამდენი ლაპარაკი და ა.შ უბრალოდ მინდა იცოდეთ, რომ ყველასთვის არ არის ძნელი სამშობლოდან შორს ყოფნა, ყველა ვინც სხვა ქვეყანაშია წასული არ ნიშნავს იმას, რომ იქ უდარდელი ცხოვრება აქვთ, როფორც ყველას ფიქრობს, მთავარია ოჯახისგან შორს წასულმა იცოდე, რომ უკან გელოდებიან ადამიანები, რომელთაც შენი ჭირი ისევე უხარიათ, როგორც ლხინი...

-რა ხდება შენსკენ ნიკუშ აბა მომიყევი

-რაც წახვედი ჩემთან არც არაფერი შეცვლილა, ყველაფერი ისევ ისეა როგორც იყო, მხოლოდ ასაკი მომემატა

-კაი ტო მართლა? მე კიდე მეგონა მალე ნიკუშას ქორწილში ვიგულავებთქო

-ეჰჰ მეც მჯნდა ჩემი გოგო და ქორწილი, მაგრამ არავინ არ არის ისეთი ვინც პირველივე დანახვისას რაღაც ახალს მაგრძნობინებს

მოკლედ ამის შემდეგ ალბათ 4საათი მაჯნც ილაპარაკეს გაუჩერებლად, ენები კი დაეღალათ, მაგრამ ორი წელია საქმის გარდა ვერ ახერხებდნდნ სხვა თემაზე საუბარს...

-წამო წავიდეთ ეხლა ძმაკაცის კლუბში, თან ჩდმი ბიჭებიც იქ არიან, იმაგაც გაიცნობ და დავლევთ კიდეც გათიშვამდე

-მოიცა აბა ერთი ლალუს დავურეკო სად არის, რომ გავაფრთხილო

-ისე შენს დას როგორ არ უნდა ვიცნობდე რა, სირცხვილი ჩვენ

-ახლა უკვე სულ აქ არის და უნდა გაგაცნო ჩემი ყვავილი აბა რაა

ტელეფონი მოიმარჯვა ხელში და ყურთან მიიტანა

-სად ხარ ლალუ?

-.....

-კარგი ყვავილო, გამოგივლი და მე გაგიყვან მაშინ, თან მე და ნიკუშა დასალევად მივდივართ

-.....

-ჩემი ძველი ძმაკაცია, რომ გელაპარაკებოდი, ხოლმე არ გახსოვს?

-........

-კარგი ლალუ ყვავილო 10წუთში მანდ ვარ, დამელოდე

-ნიკუშ, წამო წავიდეთ თან ლალუდ გავუვლით და დაქალთან გავიყვან, თან გაიცნობთ ერთმანეთს.

10წუთში დანიშნულების ადგილზე იყვნენ და ნიკუშამ ვერც გაიაზრა ისე მოულოდნელად ჩახტა მანქანაში ლალუ...

შეხედა და გაქვავდა..ჟღალი, ხვეული თმა, ხორბლისფერი ფითწინაკანი, დიდი სისიხლისფერი ტუჩი და თვით უნაკლოება

-ნიკა გაიცანი ეს ლალუა, ლალუ ეს ნიკუშა ჩემი ძმაკაცი

-სასიამოვნოა ნიკა

ხმა მელოდიურ-ჰარმონიული...მეტი რა შეიძლება ინატრო სრულყოფილებისთვის. ძლივს ამოიღო დაბნეულმა ხმა და პასუხი გასცა

-ჩემთვისას ლალუ

გულში კი გაიფიქრა
-აი რას ნიშნავ სხეულის მორღვევა და ნამდვილი სრულყოფილების დანახვისას დადნობა, ჩემი მინდა, რომ იყოს თვით სრულყოფილება ლალუ!


ხოოოო, რა გითხრათ არ ვიცი იციიი ეს თავი არ ვიცი მაგრამ ჩემთვის ერთ-ერთი გამორჩეულია ბევრს ვფიქრობდი როგორი სიუჟეტით წარმემართა ეს თავი და საბოლოოდ მგონი შედგა ჩემი ფიქრები და აზრები დიდი იმედი მაქვს ნიკუშასაც წარმატებას უსურვებთ ლალუსთან მიმართებაში იაქტიურეთ რააააა, მეტი და მეტი აზრის დაფიქსირება მინდაა მადლობა და მიყვარხართ